"Dolll, dooooooolllllll"

İlkini göremedi (yan odada yatağın üstünden, yastıklardan yapılmış yumuşak havuza kurbağalama atlamakla meşguldü) ama Pazar gecesi Milli Takımımızın attığı diğer iki gole böyle bağırarak sevindi Yusufcuk :)) Baktı ki herkes ayakta, hele son dakikalarda odanın içinde dolanarak maçı izliyor, o da hemen kaptı ortamın elektriğini.. Zıplaya zıplaya ekrana koştu, kendi kendine heyecanlı heyecanlı söylendi ve goller gelince de bizimle birlikte tazhürat yapıp kendince zaferi kutladı :))

Ozan (çok şükür ki) futbola meraklı olmayan bir insan olduğundan, bizim evde hiç maç izlenmez.. Ama bu sene bir "Milli Maç" arası verdik futbolsuzluğa :)) İnşaallah kupa gelene kadar izleyeceğiz :))

Pazar gecesi maçı birlikte izlemek için Aytaç abilere gittik.. İlk yarıda biz Serapla mutfaktaydık!! Yusufcuk da Ahmet Aydınla kudurmakla meşguldü :P Şu sahneyi de mutlaka anlatmam lazım size.. Bir ara Ozan'ın yanına gittim, dönüşte çocuk odasının kapısından içeri bir baktım kiiiiii... Bir yüklük dolusu yorgan, battaniye, yastık, pike vs. yatağın üstüne devrilmiş.. Yusufcuk yatağın baş tarafında.. İki koca yastığı aralamış, altından çıkmaya çalışıyor.. Ahmet Aydın ortalıklarda yok... Vee daha da kötüsü yığının altından "Viiiğğğğkk.. büüüğğğ.. ğeeee..." diye sesler geliyor!!

Anladım ki bücür altında kalmış onca şeyin!! Kendim kaldırmaya çalışırsam ve çocuk eğer nefes alamıyorsa vakit kaybı olur diye, hemen "Ozaaannnn yetiiiişşşşş." şeklinde bir çığlık attım ve evi başımıza topladım.. Ozan abisi güçlü pazularıyla (:P) yorganları kaldırdı ve yaramaz Ahmet Aydın'ı çıkardı altından.. Kikir kikir gülüyordu afacan :)) Anlaşılan, en alttakinden çekmiş ve dengesi bozulup yıkılınca da altında kalmış koca yorganların!! Allahtan Yusufcuk kenardaymış.. O daha küçük ve bilinçsiz çünkü.. Ve Allahtan ben oradan geçmişim.. Ya ikisi de altında kalsaydı ve seslerini daha doğrusu "viyk viyk"lerini duymasaydık.. Uslu uslu oynuyorlar zannetseydik.. Kısa bir sürede neler olabilirdi neler!! Allah korudu bir kez daha..

Bu bebişler, cidden sürekli gözetim istiyor.. Tamam uzaktan olsun, müdahale etmeyelim ama hep kontrol gerekiyor bence.. Bir anda, hiç tahmin edemeyeceğimiz şeyler yapabiliyorlar.. Tam bir anda!!

......................

Odanın kapısı yarı açık yarı kapalı.. Yusufcuk şu anda, elindeki yedi boya kalemini kapının altından atıyor tek tek.. Sonra diğer tarafa geçip topluyor ve bu sefer de oradan diğer tarafa yuvarlıyor :))
Oyun işte :P

......................

Kıvırcık prensesin annesi Esra bahsetmiş ya hani Erva'nın "raporculuğu"ndan.. Aynı durum, yaşına uygun şekliyle Yusufcukta da var..

Durum aktarmaya bayılıyor Yusufcuk.. Diyelim ki müzik çalıyor.. "Aniiiğğğ.." diye seslenip iki yana sallanmaya başlıyor hemen.. Televizyonda ya da gazetede gözlüklü birini görsün, hemen elleriyle gözlerini işaret edip "dödlüğ"ünü aramaya başlıyor.. Takıp "Anniğğ.." diyor yine.. Araba geçiyor, "Annn..", uçak geçiyor, biz bakana kadar başı havada, göstere göstere "udahh..", birisi ağlıyor, "Anniğğ, anniiiğğ, üğğğğüüüüü.." ben bakana kadar ağlamaca :)) Her durumu ve sesi, biz sanki bilmiyormuşuz, duymamışız gibi, bakana kadar, mutlaka "evet evet" diyene kadar ısrarla anlatmaya çalışıyor :)) Bazen deniyorum, cevap vermezsem ne olacak, onaylamazsam ne yapacak diye.. Ben bıkana kadar, bıkmadan "anniiğğğğ" diyor!! Başka şansım yok yani, tüm raporlara "evet" damgası basmam lazım :))

......................

Dün gece üç kere, "Anneeemmm.." diyerek sarıldı bana Yusufcuk.. Gözlerim doldu.. Şükürler olsun..

.....................

Kardeşimin laptopu bulundu..

Geçen hafta bir şirketten aramışlar onu.. Yol kenarında elemanları bulmuş bilgisayarı.. Çantadaki bilgilerden telefon numarasını bulup iade etmişler.. Çok şükür yaa.. Sadece ekranı çatlakmış ama içindeki şirket bilgileri ve hala kuzusu Mirza'nın hiçbir yerde yedeği olmayan fotoğrafları da dahil tüm dosyalar sağlammış.. Nasıl sevindim anlatamam.. Allah bulan ve onu şerefsizce ikinci el bilgisayar piyasasına satmak yerine sahibine iade eden kişilerden razı olsun..

....................

Yusufcuk, "ıgın" diyor salatalığa.. Ne alaka anlamadım.. Ne olduğunu da çeşitli nesneleri göstere göstere, deneme yanılma yöntemiyle buldum zaten :))

Poğaçaya "poati", keke "dih", kamyona "dağbon", sandalyeye "nağnağne" diyor :))
Hergün bir kelime icat ediyor maşaallah :))

......................

Bu yazıyı tavsiye etmeden geçemedim işte.. İçimi burktu benim.. Sizin de burkar eminim..
Yazık ülkeme.. Hayallere, iyi niyetlere, keyfî kararlara kurban edilen umutlara yazık!!

....................

Son olarak da sevgili Firdevs'in, bu sabah Yusufcuğa "pıncııırrrr" diye seslenirken aklıma gelen sobesini yazayım.. Firdevscim, unutmuşum kusura bakma.. Ama insan bi hatırlatır di mi :P

Sobenin konusu çocuklarımızı severken kullandığımız acaip kelimeler :))
Benim Yusufcuğu severken kullandığım çok acaip kelime var.. Ama anlamsız değil hiçbiri.. Hepsinin bir anlamı ve hikayesi var kendi aramızda :))

İlki az önce de yazdığım "pıncır" mesela :)) Sonra, bazen "Jozıf", "cucuk" ya da "babür" diyorum zavallıma :)) Babasının favorisi "leonidas"ı da unutmayalım tabii.. ( Son ikisi Yusufcuğun diğer ismi "Aslan"dan dolayıdır :P)

Şimdilik başka gelmiyor aklıma ama daha çok var, eminim..
Ben de Ayşe Şule'yi, bu güzel yazının sahibi Esra'yı ve İncegül'ü sobeliyorum..
Dökülün bakalım acaip kelimelerinizi :))

.........................

Şimdi gitmem lazım.. Yarına yetiştirmem gereken çooooook önemli bir iş var.. Üç sayı için toplu yazı hazırlamam lazım bu ciciş dergiye.. Gece uyumayabilirim!!