Sefkili günlük, rapor veriyorum..

Perşembe: Ozan'ın ebesiyle ve yengesiyle, "bişirgilik" yani pişirecek birşeyler almaya pazara gittik biz.. Birkaç sebze ve biraz meyve aldık.. Diğerlerinden değil de "kelek" ve "tüylü toparlak"tan bahsetmek istiyorum sana.. Bildiğimiz kavun ve şeftali aslında bunlar ama burada isimleri böyle :)) Gençler değil tabii, yaşlılar böyle diyor genelde.. Ben de duyduğum tüm bu ilginç isimleri not ediyorum bir yere.. Başka nerede terliğe "şipirdek", seccadeye "namazlağ", tencereye "haranı" denildiğini duyabilirim ki, di mi?

Aslında burada neredeyse herkes sebzesini ve meyvesini kendisi yetiştiriyor ama ekilenlerin bazıları henüz olgunlaşmadığı için, bazı meyveler de bu iklimde yetişmediği için her hafta pazar kuruluyor köyde..Dolaşırken çok ilginç tezgahlarla karşılaştım pazarda.. Örneğin bir adam sadece iki farklı çeşit fare kapanı satıyordu.. Bir başkası da tırmık, tırpan, kürek vb. tarla aletleri.. Eee, heryerin ihtiyacı kendine göre değil mi..

Cuma: Köyün çeşmesine su doldurmaya gittim ben!!

Giderken ne hayaller kurdum bilemezsin sefkili günlük.. Birbirine uzaktan mahcup bakışlar atan, sevdiceğinin yolunu gözleyen küçük köy aşıkları görecektim güya ama bir iki inekten başka kimsecikler yoktu :P Anlaşılan birçok şey gibi, bu küçük aşıklar da eski Türk filmlerinde kalmıştı!! Çok üzüldüm sefkili günlük, çooookkkk :((

Köy usülü nakliye :))

Cumartesi: Bugün babamız geldi sefkili günlük.. Sabah uyandığında onu gören Yusufcuk, hop hop, zıp zıp oynadı yatakta :)) Yeni öğrendiği tüm şımarıklıklarını sergiledi.. Bunlardan biri de gözlerini kaydırmak!! Çok sevilince ya da bir suç işleyince -yani duygularını çok yoğun yaşadığı zaman- hemen gözlerini yukarı yukarı kaydırıyor afacan farem.. Üstüne gittikçe ya da gülen oldukça da daha fazla yapıyor!! Evde olsak, ben "görmemezlikten gelme" yöntemiyle unuttururdum belki ama burada herkes "Ayy çoook şiriiiinnn.." dedikçe iki fazla yapıyor!! N'apıcam bilmiyorum günlük..

Bir "yusufçuk" ve ardında köyümüz..
Bu yusufçuğu görür görmez hemen eve koştum ve makinemi kaptım..
Benim Yusufcuk bacaklarıma yapışık vaziyette mızmızlanırken, ben diğerinin fotoğrafını çekmeyi başardım.. Bu zoom çok harika birşey yaa :))

* Yusufcuğa şirin bir lazımlık aldık, telkin ve yönlendirmelere başladık ama "Hadi annecim, artık çişini buraya yapacaksın.." deyince cevabı "I ııı.." oluyor.. Bezine yapmaya devam edecekmiş!!

* Bu böcük ve benzeri hayvanatlar da olmasa, köy hayatı gerçekten çok dingin ve güzel.. Ama gece bir kırkayak tarafından ısırılma ihtimali ya da yakarcaların hart hurt kaşındırması mahvediyor beni yaa.. İlaç vs. de etkilemiyor bunları, bağışıklık kazanmışlar artık!! Gece defalarca kalkıp kalkıp Yusufcuğun çevresini kontrol ediyorum yatakta..

* Ben gidiyorum günlük, hoşçakal.. Sana hayal ettiğim kadar vakit ayıramadığım için çok üzgünüm :((