Ramazan'ın ilk üç günü güzel misafirlerle iftar edince, dün Ozan'la başbaşa yaptığımız iftar pek bir mahzun, pek bir yanlız geldi bana.. Rabbim gurbettekilere yardım etsin..

Gerçi ona bile şükretmem lazımmış.. Bugün Ozan da olmayacak galiba.. Fuar sezonu başladı.. Artık sahurdan sahura görüşeceğiz kendisiyle :P



........................




Salı günü Nezahat teyzeler bizdeydi iftara.. Nezahat teyze benim lise arkadaşım Sümeyranın ( nam-ı diğer Süme'nin ) annesi.. Ankara'ya ev tutumak için geldiğimde bana kucak açmışlardı hemen.. Evi tutana kadar üç gün onlarda kaldım ve ilk defa geldiğim bu şehirde kendimi hiç yanlız hissetmedim.. O günden beri annelik yapar bana sağolsun.. Ben de Süme iki sene önce Aydın'a gelin gittiğinden beri ona evlatlık etmeye çalışıyorum..


Eşi Ziya amca böbrek hastası yıllardır.. Nakil gerekiyordu ve Yusufcuk yeni doğduğunda Antalya'ya gittiler beraber.. Nezahat teyze, böbreğinin birini verdi eşine.. Yanlız ikisi için de zor ve geç bir iyileşme süreci geçirdiklerinden yaklaşık birbuçuk sene orada kaldılar.. Dört ay oldu onlar Ankara'ya döneli.. Ziya amca yine çok rahatsız.. O gün iftarda bile bir tabak çorbayı zor içti ve salonda ona hazırladığımız yerde istirahat etti gidene kadar..

O gün bir kere daha anladım ki, sağlıktan daha büyük zenginlik yok hayatta.. Yeri hiçbirşeyle doldurulamayacak bir boşluk sağlığı kaybetmek..



Rabbim en kısa zamanda hayırlı ve tam şifa versin inşaallah..



........................




O gece çok da büyük bir tehlike atlattık ayrıca.. Yusufcuk güzel güzel oynuyordu odasında.. Bir beni çekiştirip götürüyordu yanına, bir misafirlerimizi.. Ben çayları ikram ederken sesi kesildi bir ara.. Gidip baktım odasında yok.. Ama miyk miyk sesi de geliyor biryerlerden.. Hemen yandaki oturma odasına baktım ama orada da yok.. Ses oralardan biryerden geliyor!! Resmen bir şimşek çaktı beynimde ve odasındaki perdeyi araladım yavaşça.. Tahmin ettiğim gibi Yusufcuk açık pencereye tırmanmıştı ve bacağının biri pervazın içinde biri dışında öylece oturuyordu!!!

Dizlerimin bağı çözüldü resmen.. Sessizce yaklaşıp yavaşça kucakladım ve sonra Ozan'ı çağırdım.. O anda yaşadığım korkuyu anlatamam.. Pencere balkona açılıyor yani aşağı düşme riski yok ama ya balkona inip oradan düşseydi!! Allah'ım, ne senaryolar geçti aklımdan ard arda..

Hemen o pencerenin kolunu söktük ve cıvıl cıvıl koşup oynayan Yusufcuğun sayesinde biraz sakinleştim ama hala aklıma geldikçe ürperiyorum.. Evde bağlı ya da kilitli olmayan tek pencere orasıydı.. Önü boş ve tırmanmasına imkan vermemiştim şimdiye kadar çünkü çok yüksek.. Ama afacan fare ne yapmış yapmış, çıkmış işte!!


Rabbim bir kez daha korudu emanetini, şükürler olsun..



.........................




Çarşamba günü ise iki tatlı hanım misafirimdi.. Üniversite arkadaşım Esra ve dünyalar tatlısı minişi Leyla..

Eşlerimiz sağolsun genelde çocuk odasında bebişlerin yanında geçirdiler akşamı.. Yusufcuk, Leyla yatağına ttutunup sıralıyor diye bile arıza çıkardı çünkü :P Ama genel anlamda iyi anlaştılar.. Gelen bebek ondan küçükse, Yusufcuk daha sakin oluyor sanki :)) Büyükse rekabet de büyüyor çünkü..

Esralar Amerika'dan kesin dönüş yaptılar ve Ankara'ya yerleştiler bu yaz.. Daha ben ona bir "Hoşgeldin"e gidemeden - malumunuz pek gezdim ben bu yaz :)) - Ramazan geldi.. Biz de davet ettik onları ve çok güzel bir akşam geçirdik beraber.. Leyla'ya doyamadım ama.. Bayram dönüşü, ertesi gün onlardayım :P

Tam ben gideceğim, arkadaşlarım Ankara'ya gelip gelip yerleşiyor yaa.. Kızlar daha önce neredeydiniz bakiim :P Şimdi daha zor olacak buradan ayrılmak..



.........................




Yusufcuk içimi çok acıtan birşey yapıyor bugünlerde.. Ona kızdığımda "Ödüğ dii anne, ödüğ diii.." diye özür dileyerek ağlıyor!!

O zaman neden biraz daha tahammüllü olmadım diye kendimden nefret ediyorum işte..



........................




Rabbim Ramazan'ı hayırla ve kolaylıkla tamamlayabilmeyi nasip etsin inşaallah.. Biraz zorlanıyorum.. Bugünü tamamen yatarak geçirdim.. Yusufcuk "Anne kalk, kalk.." diye dolandı başımda.. Evi birbirine kattı hazır fırsat bulmuşken.. Gece de canıma okudu zaten.. Sahurda kalkıp "bikikkem" diye tutturdu, bisiklet turu yaptı gece gece.. Uyuduğumuzda saat yediye geliyordu!! Kaç defa emdiğini de saymadım tabii..

İmdaaaattttttttt!!!!

Artık bu gece emzirmelerini de kesmemiz lazım ama nasıl ????