En uzun aralarimdan birini verdim sanirim.. Farkli elemelerle iki Turkce Olimpiyati, okul-kres-ev arasi kosturma, ne kadar zaman gecse de hala alisamadigim calisma duzenine alismaya calisma, toplantilar ve sehir disi calismalar -Bu haftasonu yine Houston'daydik mesela- vs. eklenince buraya vakit kalmiyor ki maalesef..

Ama bu sefer haberler iyi :))
Burnumda da eve aldigim sekiz pembis ve yeni yeni acan sumbulun buram buram kokusu var.. ( Bilmiyordum bu kadar guzel ve yogun kokan bir cicek oldugunu, butun ev sumbul kokuyor.. )

Oncelikle iki gun sonra Turkiye'ye ucuyoruz insaallah.. Cuma gunu 'memleket havasi' dolacak ya yeniden cigerlerime, hala inanamiyorum.. Iki bucuk ay oldu biliyorum ama sanki yillar gecmis gibi aradan!!

Bastan soyluyorum, cok agliycam havaalaninda anne!!

Ayrica, kebap, dondurmanin her cesidi, kuru dolma, cigkofte, icli kofte, ekmek kadayifi, kunefe.. Ne varsa gozumde-burnumda tuten, tika basa yemezsem ne olayim :P

Sonraaa... Turkiye'ye gidecegim icin mutluyum ama dort sehir ve onlarca guzel yer gorecegimiz bu geziye yeni ve profesyonel bir fotograf makinasiyla gidecek oldugum icin daha da mutluyum!! Binlerce sukurler olsun.. Bir hayalim daha gerceklesti.. Simdi sirada yaz donemi icin kisa ama yogun bir fotografcilik kursu bulmak var..

Turkiyeden dondukten sonra yasayacagim muhtemel huznu hafifletecek bir sebebimiz de var.. Yusufcugum artik "Kimse beni anlamiyoy ki.. Annemi istiyom diye agliyoyum, onu da anlamiyoylaaayyyy.." diye sikayet ettigi, iki bucuk aydir hergun gitmemek icin ayak direttigi ve hic mutlu olmadigi okuluna gitmeyecek!!

Cok tatli Turk bir bayan bakacak ona artik.. Kendisinin de Yusufumdan bir yas kucuk bir oglu ve baktigi bir cocuk daha var.. Simdiye kadar birkac kere denedik, Yusufcuk kaldi orada ve hem cok mutlu hem de karni toktu!!

Bunun ne demek oldugunu da aciklayayim hemen, o kadar depresifti ki uc haftadir dogru durust yemek bile yemiyordu yavrum.. Calismayi birakmaya ve bir sure tamamen evde oturmaya bile karar vermistim ama Allah bu kapiyi acti sukurler olsun.. Simdi uca uca gidiyor "Tariklara gidiyoruz.." dedigimde..

Turkiye donusu tamamen onlarda kalacak ben isteyken.. Gece istedigi kadar gec uyuyabilir artik, ne o ne de ben gerilmeyecegiz.. Ertesi sabah uyurken birakacagim, orada uyanacak ne zaman isterse.. Ne yiyip ne yemediginden emin olacagim gun boyunca, aklim bir de "Acaba ac mi?" diye onda kalmayacak insaallah.. Tek basina olmayacak, iki arkadas olacak evde ve cani sikilmayacak.. En onemlisi de, derdini anlatabilecek artik!! Kendisini kotu ve gergin hissetmeyecek ya gun boyunca, bu bana yeter!!

Bunun icin de binlerce sukurler olsun..

Dusunuyorum da, iki bucuk aydir neler yasadi bitanem.. Bizi mesela, goturseler ve Japonyada bir yere biraksalar.. Hadi alismaya calisin ve bir sekilde iletisim kurun, derdinizi anlatin deseler.. Yetiskin olmamiza ragmen kaldiramazdik ki!! Hic cok gormuyorum o yuzden Yusuftaki hircinligi ve gerginligi.. Kaldi ki defalarca dile getirdi yavrum, "Anne biliyoy musun ben okula gitmek istemiyoyum, baska yeyde kaliyim ama oyaya gitmiyim.." diye.. Hergun de tembihliyordu beni "Eykenden gelip al tamam mi?" diye.. Arkamdan, aralik tutmaya calistigi sinif kapisindan dakikalarca el salliyordu beni gormese bile.. Kendisi gorunmuyordu, siniftan cikmak yasak cunku, sadece sallanan kucuk bir el kaliyordu arkamda hergun.. (Peki ben bunu nasil biliyorum? Genellikle ben de bir koseye saklanmis, gozumde yaslarla onu izliyor oluyorum.. Bak simdi yine tutamadim kendimi, biz kucuk yavrumdan ne buyuk bir seyler bekliyoruz da farkinda degiliz!!)

Neyse.. Bitiyor artik.. Yarin son gunu olacak okulda.. Sonrasinda yogun bir Turkiye terapisi hepimize iyi gelecek insaallah..

Yusufcuk da dort gozle bekliyor zaten Turkiye'ye gitmeyi.. Hatta o gidip orada kalma hayallerinde :)) Gecen gun odasindaki kocaman kurede Amerika'yi, Turkiye'yi falan gosteriyor bana bir yandan da diyor ki, "Anne ne zaman tasinicaz Tuykiye'ye? " Tasinmayacagimizi, sadece gezip gelecegimizi soyluyorum ama gayet net ifadelerle diyor ki bana, "Ben gezmek istemiyoyum, oyaya tasinmak istiyoyum.. Eski evimizdeki oyuncaklayim oyda mi bakicam.. Hem annanemlerin kedisi de cok ozlemis beni.. " :))

Neyse..

Neredeysek, neye sahipsek ve ne yasiyorsak ona razi olmayi nasip etsin Allah hepimize.. Ne demisler, mutluluk varilacak bir yer degil, aksine yolda yasananlarmis..

Biter bu yazi burada.. Bu aksam, Turkiye gezisine beraber gidecegimiz Amerikali ogretmenler ve aileleri gelecek bana yemege.. Simdilik corbam, tatlim ve Ozbek pilavim hazir.. Gerisi okul cikisi kosturmaya kaldi artik!! Simdi hemen bir iki balik, salata ve meze tarifi bakayim yemek sitelerinden.. Guzel bir Turk sofrasi olsun sofram :))

Hoscakalin..

Turkiye donusu -soz- fotografli bir yaziyla gorusmek uzere..