Ankara'dan kar da getirmisiz anlasilan buraya..

Kac yildan sonra ilk defa kar yagdi dun Austin'e..

Millet resmen "cilgin"a bagladi :))

Ozellikle kucuk ogrenciler,

"Ayyyy hayatimizda ilk defa goruyoruz.."

diye diye oynadilar guya biriken karla :))

Ben de arkalarindan yer yer gozum dolarak baktim

Ankara'da gecirdigim bembeyaz kislar aklima geldikce..

Oysa dune kadar gunluk guneslikti hava..

Pazar gunu kursa gitmeyip tum gunu oglumla parklarda, alisveriste gecirecek kadar guzel..

Artik cok rahat araba kullanabiliyorum elhamdulillah.. Basta "yapamam" dedim ama su anda hergun, istedigim her yere gidebilecek kadar sehri biliyorum ve kendi basima gidebiliyorum..

Yusufu da okuldan hergun ben aliyorum zaten..

-- Babacim artik gelebilirsiniz :)) --

Yusufcuk biraz daha iyi gibi..

Aksamlari gezip tozup o iyice yoruluncaya kadar eve girmiyoruz..

Gidince de ufak capli krizimizi olabildigince ustune gitmeden sakinlestirmeye calisarak yavasca atlatmaya calisiyoruz.. Hergun "artik aglamayan abi" olmaya karar verdigi icin alinan ufak bir oyuncak ya da hediye de cabasi isin :P

Annemin tavsiye ettigi bir dua var, Sekine, simdi onun ciktisini alip onu da okumaya baslayacagim insaallah Yusufcuk icin hergun.. O okuyormus ama ben de okursam belki daha da iyi olur..

Son olarak birkac cumle Yusufcuktan ve sonra ben kaciyorum..

Aksamki dersimi hazirlamam lazim, universite ogrencileri 6. siniflarima hic benzemiyor :P

- Babacim bak manki (monkey-maymun) gibi banana (muz) yiyorum :))

- Mamiii, mamiiii (anne) agliyorum beni sustuy :))

- Tigcirim (ogretmenim) geldi, hends (eller) yikanacak dedi bana :))

Yarim yamalak da olsa iletisim kuruyoruz iste :P

Hoscakalin..