Dün gece, saatlerce uyuması için gözünün içine baktıktan ve sonra güç bela onu uyutmayı başardıktan sonra, Ozanla buzdolabının kapağının önünde, Yusufcuğun fotoğraflarını severken bulduk kendimizi..

Anne baba olmanın eşsiz birşey olduğunu anladım bir kez daha..

Evladını uyurken bile özlüyor insan.. Ötesi var mı bunun?


..........................



- Yusufcum ne yemek istiyorsun annem?
- Bup.. (dut kurusu)
- Başka?
- Yebyebii.. (leblebi)
- Üzüm de vereyim mi?
- Üdüüü..

- Peki meyvelere geçelim.. Muz ister misin?
- Muh.. ( önceden "mih"ti )
- Bu ne peki?
- Eldaa (elma)

- Benim saçımdaki ne peki?
- Toda ( toka, saçlarımı da beraberinde yolarak çıkarıp oynuyor!!)

- Bu gazetedekiler kim annecim?
- Abiğğ, abya, teyde, dede :))

- Sakız nasıl patlıyor peki?
- Batt..

Maşaallah, iletişimimiz her geçen gün artıyor bizim bebişle..

Kendi küçük kelime kombinasyonları da var ayrıca.. "Hop diye düşersin.." diye diye, "huttiğğ" diye bir kelime uydurdu çocuk.. Her düştüğünde ya da yüksek bir yere çıktığında "huttiğğ" diyor artık..

Özlemcim, senin aldığın inek de "müü" ayrıca.. "Müü"sü elinde dolanıyor peşimde..


......................


Bugünlerde yine inanılmaz bir dalgınlık ve unutkanlık var üzerimde.. Dün az daha dolmayı ocakta unutup çıkıyordum Yusufcuğu bisiklet sefasına götürmeye.. Son anda biberonu almak için mutfağa girdiğimde gördüm ve girmesem asla hatırlamayacağımı dehşet içinde farkettim.. Ondan önceki gün de kapıyı kilitlemişim çıkarken ama anahtarı üzerinde bırakmışım!! Dönüşte aradım aradım, anahtar yok ne çantada ne de ceplerimde.. Aklıma kapıda unutmuş olabileceğim geldi ki öyleymiş zaten.. O anda çok gariptim ama, anahtarı kapıda mı unutmam iyiydi yoksa yolda mı düşürmem, karar veremedim :P Her ikisinin de ayrı ayrı korkunç yanları var çünkü..


.....................



Dedeciğim hastaneden çıktı çok şükür.. Artık evde dinlenecek iyileşene kadar..

Açık kalp ameliyatı geçirdiği için dikişleri tamamen iyileşene kadar yatması yasak ama.. İki ay kadar oturarak uyuyacak.. Haftaya Cuma, Yusufcuk sünnet olurken onun da dikişleri alınacakmış inşaallah.. Durumu iyi olunca, annem eve dönmüş dün..

Dedeme sıkı sıkı tembihledim.. Temmuz'a kadar iyileşecek inşaallah, sonra ben gideceğim ve küçük Aslan'ımı salacağım üstüne :)) Biletimi aldım şimdiden, gitmek nasip olur inşaallah..


......................


Pazar günü, Gençlik ve Spor bayramımızı hakkıyla kutlamayı düşünüyoruz.. Ozan'ın işyerindeki arkadaşları ve aileleriyle pikniğe gideceğiz yine :))

Hem genciz hem de spor yapacağız, oley :))

İnşaalah yine bir durak bulup bulutları seyretmeyi ve sizin için harika fotoğraflar çekmeyi düşünüyorum.. Pazartesiye kadar hoşçakalın..

Herkese iyi haftasonları..