Sünnet sonrası iyileşme sürecindeki Yusufcuktan haberler :

Beş gün oldu bugün sünnet olalı ve Yusufcuğu oyalamak, oturmasını sağlamak ya da en azından dikişlerine zarar verecek hareketler yapmasını engellemek imkansız hale gelmeye başladı.. Hergün yeni bir oyuncak ortaya çıkarıp onunla oyalamaya çalışsam da bir süre sonra ona da ilgisini kaybediyor ve yeniden hoppiş hoppiş oynamaya başlıyor koltuk-vitrin tepelerinde!! Sürekli arkasında dolaşır vaziyetteyim.. Dün Ozan gelene kadar yemek bile yemedim, düşünün artık.. Sadece bir iki saniyelik bir gecikmenin ( Allah korusun ) geri dönüşü olmayan zararlara sebep olabileceğini biliyorum çünkü..

Ahmet Aydın abimiz ve ailesinin sünnet hediyesi olan motorumuz..
Ama Yusufcuğun deyimiyle "bihh" yani bisiklet :)) Üstündeki de "bebe"ymiş.. Bebe, bihe binip an ann yapıyormuş :))

Sürekli Yusufcuğun peşinde gezip onu sakınma pozisyonunda olmak ve bu arada da oraya buraya gerçekleşen çiş vak'alarını temizlemeye çalışmak çok ama çok geriyor beni iki gündür.. Yanlız da olduğum için sakinleşecek bir yarım saatim bile yok.. Dün heralde şimdiye kadar hiç bağırmadığım kadar bağırdım Yusufcuğa :(( Sonra da oturup ağladım bir güzel, "Çocuk zaten sünnetli, bir de ben bağırdım üstüne.." diye.. Ama önce çiş yapıp sonra da ellerini uzatıp onunla oynamaya kalkması, hızla kaçıp o çişli çoraplarla oraya buraya basması tam cinnetlikti gerçekten..

Dün öğlen ilk banyosunu yaptırdım sünnetten sonra.. Ilık su dolu bir kovada uzun süre oturuttum onu.. Yaranın üstündeki kabuklar iyice yumuşadı.. Sonra temziledim onları acıtmadan.. Yusufcuk uyuduktan sonra da "Batticon"layıp kremleyecektim -önceki gün öyle yaptım, uyanıkken olduğundan çok daha rahat oldu çünkü- ama uyandı hemen Batticonu dökünce.. Uykusu gözünden akar vaziyette ikindiye kadar peşinde koşturdu beni.. "Gel yatalım.." diyorum, "İdağğ" diyor bana.. Yatınca ilaç sürüyormuşum yani :))
Bugünlerde en büyük korkusu bu ilaç mevzuu zaten.. Acımadığına eminim ama sırf korkudan dakikalarca ağlıyor her krem sonrası..

...........................

Dün bu çiş meselesinin beni fazlaca gerdiğini farkettiğimden ve bir de Minel'le konuşup onun Orhan Kerem'i hep bezli şekilde gezdirdiklerini öğrendiğimden Yusufcuğa artık bez bağlamaya karar verdim.. Uyurken yavaşca bağladım bezini.. Uyandığında biraz mzırdandı ama "Attağ" gitme vaadiyle sustu :)) Başlarda hiç problem etmedi.. Babasıyla oynadı, etrafı karıştırdı.. Hatta çok yakındaki bir markete bile gittik "attağ" vaadimiz yerini bulsun diye.. Ama sonra her iki çiş yapışta da acı acı ağlayınca yine dayanamadık, çıkardık bezi :(( Yaranın üstü tamamen soyulmuş zaten, kanamasına gönlüm razı olmadı.. Birkaç gün daha sabredeceğim sanırım.. Bir kurusa şu dikişler..

Bezi çıkarınca yeni bir çözüm buldum Yusufcuk için..
Kendi bodysinin üztüne benim bodylerimden giydiriyorum, elbise gibi oluyor :))
Diğer türlü üşüyor gibi geliyor bana çünkü.. Bacakları soğuk soğuk dolaşıyor etrafta :))

Her çiş yapışta bir de body ekliyoruz kirli sepetine tabii, o ayrı :P )

Sünnet sonrası "geçmiş olsun" ziyaretlerimiz başladı.. Ev sahibimiz ve Ozan'ın iş arkadaşı Aytaç abiler geldi ilk olarak.. Dün de iki minik komşu kızı ve alt komşum.. Bu akşam da İzmir'den gelen eniştemi misafir edeceğiz kısmet olursa.. Evi iyice havalandırayım bari :P

.........................

Son olarak da birkaç kelime ve diyalog yazayım Yusufcuktan.. Arada kaynayacak, unutacağım çünkü..

- Niye yemiyorsun annecim, doydun mu?
- Doğdü..

Ptente: prenses (küçük oyuncağı)
Vaye: Fare
Ottüğğğ: Otur ( Oturmamızı istediği yeri gösterip böyle buyuruyor bize :) )
Patateğğ: Patates
Heğide: Hediye :))
Dodüğğ: Dondurma

Bir de tabii "ığğh" var ki bu da çiş ya da kaka yapınca söyleniyor!! Ama yapmadan önce değil, yaptıktan sonra.. Kaç gündür hazır bezi yokken tuvalete alıştırayım Yusufcuğu diyorum ama kesinlikle hazır değil daha.. Özellikle çişinin geldiğinin farkında değil, yapmaya başlayınca anlıyor.. Tuvalete götürünce de tutyor kendini, oraya yapmıyor niyeyse.. Neyse yaza tekrar deneriz artık..

Şimdilik hoşçakalın.. Dualarınıza da hala çok ihtiyacımız olduğunu unutmayın olur mu?