Ben aslında hiçbirşey yazmayacaktım bugün.. Ama takvime bir baktım, Nisan'ın 20'si gelmiş.. Yedinci ayını doldurmuş benim meleğim maşaallah..

Minişim dün gece bunu kendince kutlamış meğer, benim haberim yok.. Onikide bir uyudu, sabah yedide uyandı :)) Tam yedi saat uyudu! Ben defalarca uyanıp onu kontrol etsem de o da ben de uykuya doyduk.. - Aslında belki nazar değer diye bunu yazıp yazmamakta çok tereddüt ettim ama sürekli olan birşey olmadığı için nazar değmeyeceğine kanaat getirdim -

Ben bu mucizeyi iki sebebe bağlıyorum. Biiirrr.. Babamız şehir dışındaydı ve tüm gece oğluşumla birlikte uyuduk.. Hatta dalarken elini tutmuştum, uyanmasın diye bırakamadım da - sıkı sıkı yapışmıştı çünkü bücürük - kaç saat öyle uyumuşuz.. Yanlız "çocuğu ezerim" korkusuyla kalıp gibi yatmaktan uyandığımda sağ tarafım komple uyuşuktu :))

İkiii... Babamız olmadığı için yatakodası gecenin bir vakti gökgürültüsünü andıran horlamalarla çınlamadı :)) - ııı, biraz abartmış olabilirim canım - Sessizliğin tadını çıkardı galiba lolipop..

Ama sebep ne olursa olsun, iyi geldi yaa..

.........

"Anne ve bebişi"cim.. Dünkü yazından beri meraktayım.. Defalarca girdim sayfaya, yeni yazı yok. Çok merak ettim seni.. Lütfen bizi habersiz bırakma..