Koskoca bir Ramazan daha geldi de geçti bile işte..

Açlığın terbiyesiyle arındırmaya çalıştığımız ruhlarımıza, inşaallah yeni yeni pencereler açabilmişizdir bu ayda..

Tüm günü aç geçirsek de, akşama ne de olsa canımızın istediğini yiyebileceğimizin rahatlığıyla tuttuğumuz oruçlar, bize, yemek istediklerinden çoğu zaman mahrum olanların halini ne kadar anlatabildi bilmiyorum.. Yine de kısmen mahrumiyeti hissetmek, onları anlamaya yaklaşmak bir kazanç olmuştur inşaallah..

Şimdi sırada bayram var..

Anne olduğumdan beri, bayramlar sevinç ve huzur olduğu kadar hüzün de oluyor bana.. İstiyorum ki, oğlumun yüzündeki o cıvıl cıvıl mutluluk tüm çocukların yüzünde de olsun.. Elleriyle seçerek aldığı,durup durup çıkararak "Bayyamda giycem ben bunu.." diye diye evdekilere gösterdiği yepyeni bayram ayakkabılarının sevincini her çocuk duysun..

Çok da geç değil aslında birşeyler yapabilmek, kazanç hanesine birşeyler ekleyebilmek için..

Hepimiz kendi evladımızla birlikte, çok değil, ihtiyacı olan bir tek çocuğa bile bir bayram kıyafeti alsak, minik bir hediyeyle çalsak şimdiye kadar kapısını hiç çalmadığımız -ve aslında bir müslüman olarak üzerimizde hakkı olan- bir ailenin kapısını, kimbilir kaç çocuk için gerçekten bayram olur bu bayram..

Biz oğlumla, renk renk bayram şekerlerimizi paylaşacak minik arkadaşlar aramaya çıkacağız yarın..

Siz de bize katılmak ister misiniz kendi mahallenizde ?

Herkese Hayırlı Bayramlar..

NOT: Bu sene bayramın ilk günü, aynı zamanda Yusufcuğun 4. yaşına basacağı gün de olacağı için ayrıca özel ve güzel bizim için.. Oğlumun üçüncü yaşını da sağlıkla, sıhhatle tamamladığını gösteren Rabbime sonsuz şükürler olsun.. Doom günü fotoğrafımız için sabırla bekleyiniz lütfen :))