27 Kasım 2008 Perşembe

Üç gündür, bir kangurudan tek farkım gün boyunca yavruşumu karnımdaki bir kesede değil de kucağımın sağ ya da sol yanında taşıyor olmam.. Belimin sızlama durumuna göre pozisyonu ayarlıyorum artık :P


Kreş bize "merhaba" dedi sonunda ve ilk ağır hastalığını yaşadı Yusufcuk.. Buna hazırlıklıydım aslında, birçok kişi uyarmıştı beni kreşe yeni başlayan çocukların ilk haftalarda yeni bir ortama girmenin yol açtığı yeni hastalıklarla karşılaşacağı konusunda.. Ama bu kadar ağırını beklemiyordum :(( Altı gündür mikrobik, ateşli bir ishalle boğuşuyoruz..

Hasta olduğu için hafta başından beri evdeyiz Yusufcukla.. Yarın da göndermeyeceğim sanırım.. Araya bir de haftasonu girdikten sonra, Pazartesi günü ne yapacağız bakalım.. Tam da "alışıyor" derken herşey "sil baştan" oldu :((

Hastaneye gittiğimiz gece, tüm ateşine ve halsizliğine rağmen çok şirindi Yusufcuk.. Normalde daha kayıt yaptırırken bile basar çığlığı ama çocuğa öyle bir işledim ki "Doktor elindeki telefonla sana bakacak, karnına koyup "aloo" diyecek ve karnını dinleyecek.. Sonra boğazını ve kulaklarını kontrol edecek, anne temizlemiş mi diye :P Sonra da ilaç yazacak.. Ve sen hiç ağlamazsan çıkışta kocaman bir lolipop senin olacak.." diye, muayenede gıkını çıkarmadı Yusufcuk.. Sadece boğazına bakılırken biraz korktu ve "Doktoy, şen yapiyon doktoyyyy!!" diyerek odadaki herkesi kahkalara boğdu ama genelde iyiydi.. Ağlamasız sızlamasız ilk muayenemizdi, elhamdulillah.. Çıkışta aldığımız lolipopu da daha yolu yarılamadan kıra kıra yedi bitirdi minik canavar :))

İshal gerçekten çok ağır birşey.. Ne hali, ne iştahı ne de neşesi kaldı Yusufcuğun.. Doğduğundan beri ilk defa bu kadar halsiz ve keyifsiz gördüm onu.. Neyse ki bugün biraz iyiydi, toparlanmaya başladı.. Ama verdiği onca kiloyu, kaybettiği iştahı nasıl toparlayacağız, hiç bilmiyorum.. Allahtan ki hastaneye yatmasına gerek kalmadı.. Su içmeyi reddetmediği için serum taktırmadık.. Kusması da yoktu çok şükür.. Evde ben sürekli su, meyve suyu, bal şerbeti içirdim meleğime..



Kendi kendine uyumasını çok istediğim meleğimin, birgün kendi kendine uyuyup kaldığını gördüğümde bu kadar üzüleceğimi hiç tahmin etmezdim :(( Yatağa tırmanacak gücü bile kalmamış meleğimin, ayağının biri aşağıda kalmış!


İnşaallah yarın daha iyi olur.. Bir haftadır kursu ekiyorum onu kreşe bırakamadığım için ama yarın seminerler yeniden başlıyor ve onlara katılmamak gibi bir seçeneğim yok.. Sanırım onu da yanımda götüreceğim..



.......................




Volkan ve Kaldera kardeşlerin sevgili annesi, beni bu kadar geciktiğim için affeder umarım..
İşte sobesinin cevabı, çantamdakiler..


İki yıl sonra ilk defa küçük çantalar kullanıyorum bu aralar.. İçerik biraz az :P Yusufcuk kreşte olduğundan yanımda onunla ilgili pek fazla şey yok artık.. Birlikte dışarı çıkacağımız zaman yine eski bavulumsu çantama dönüyorum tabii, o ayrı :))

Yanımda neler varmış bakalım?

Cüzdanım, telefonum ve pasaportum (yeni aldım da :P), yavruşla benim gözlüklerimiz, zor zamanlar için minik bir araba ve lolipop, kurs kitaplarım, Yusufcuğun beresi ve bezi ( ne olur ne olmaz, di mi), lotus kokulu Fa kolonyam, not defterim- kalemim ve mendilim (olmazsa olmaz!), fotoğraf makinesi için yedek piller, aynam ve dudak nemlendiricim (havalar soğudu, yandım ben, çatlak çatlak olacak yine yüzüm!), flash discim ve evden çıkarken takmayı sürekli unuttuğum için artık yanımda taşıdığım saatim, künyem :))

Hatırlatıyorum, bu, çantamın küçük hali :P



......................



Aşağıda görünenler, Yusufcuğun "motorlu taşıt filosu"nun yarısının yarısıdır desem fazla abartmış olmam herhalde!!


Neredeyse her türden birtane var.. Kamyon, otobüs, uçak, helikopter, kepçe, ambulans.. Ama hala her gördüğü oyuncak aracı eve getirebilmek için ağlaya ağlaya yalvarıyor miniğim.. Bazen alıyorum bazen de "evde var" diyerek ikna ediyorum bir şekilde ama genelde kazanan Yusufcuk oluyor.. Bu hafta da üç gün boyunca "Mami motoy ikkiyom, evde yüycem motoyumu.." diye söylendi durdu.. Babası bir traktör aldı motor yerine, o gece oynadı ama ertesi gün yine başladı "mami motoy" serenatı.. Hasta diye kıyamadım aldım, napiim :P

Ama bir taşla iki kuş vurdum.. Motoru, saçlarını kestirmeyi kabul etmesi ve kuaförde ağlamaması şartıyla aldım.. Maşallah hiç ağlamadı miniğim.. Hem onun istediği oldu hem de ben artık saçları gözlerine girmeye başlayan fakat her kestirme lafı açıldığında köşe bucak kaçan Yusufcuğu "Nasıl traş ettiririm?" derdinden kurtuldum :))

Demek ki istediğimiz herşeyi ağlatmadan, zorlamadan yaptırabileceğiz Yusufcuğa.. Yeter ki onu ikna edecek makul çözümler bulalım :))


.......................


Ben daha önce bloga, benim için "stres =örgü" yazmıştım di mi?
Yine stres yükseldi hayatımda ve yine aldım elime şişlerimi..

Nasıl gideceğim?, Nerede kalacağım? Nasıl alışacağım?, Yusuf'a kim bakacak?, Ozan ne zaman gelir?, Öğretmenliği becerebilecek miyim?, Ya çocukların ne dediğini anlayamazsam?, Yabancı bir ülkeye ne kadar sürede alışırım?...... sorularına cevap olarak üst üste ilmekler ekliyorum bugünlerde örgüme.. Bitince Yusufcuğa şirin, arabalı bir bere olacak.. Umarım..


.....................



Yusufcuğun (tabii ki aslında düşünceli öğretmeninin) bana Öğretmenler Günü hediyesi..
Yavruşumun el izinden bir çiçek.. Daha güzel ne olabilir ki?

Yusufcuk hatırlamayacak, sadece fotoğraflarına bakıp tanıyacak büyüyünce ama ben onun ilk öğretmenini hiç unutmayacağım sanırım..


Dün ve önceki gün sorduğumda kreşe gitmek istemediğini söyledi Yusufcuk bana.. Çünkü kreşin manasını anladı artık.. Yeni oyuncaklar ve arkadaşlardan ziyade "anneden ayrılık" demek kreş.. Kreşe başladığından beri çok ama çok düşkünleşti bana.. Eski halini bile mumla arar oldum.. İstisnasız her an kucağımda oturmak istiyor, benim ona sarılmamı istiyor! Yeni sloganımız "Anne beni tucağna al.. Beni alçana anne.." Bıraktığım son gün çok ağladı arkamdan.. O ağladıkça ben geri döndüm, ben bırakmadıkça o daha da çok ümitlenip ağladı "bıyakma, ditme" diye :(( Geçen gece uykusunda da aynı şeyi söyledi melek yavrum, "Bıyakma, ditme"

Onu "bırakıp gittiğime" değer mi diye düşünüyorum bugünlerde.. Kreşten almaya gittiğimde "Meyek anne, bal anne, şekey anne, gül anneee.." diye benim onu sevdiğim kelimelerle beni sevişinden anlıyorum ne kadar özlediğini.. Üç yaşına bassa da, artık evde kalmasındansa sosyalleşmesi onun için daha iyi olsa da içim içimi yiyor..

Burada böyleyse, yarın öbür gün uzaklarda, babası da yanımızda olmayacakken üstelik, nasıl alışır bensiz kalmaya bütün gün, bilmiyorum..

Bir an herşeyden ama herşeyden vazgeçesim geliyor ama duruyorum yine de kararım(ız)ın arkasında.. En azından son iki yılımı sadece ama sadece ona vermiş olmak rahatlatıyor içimi.. "Alışacak" diye ümit ediyorum..







NOT: Aşağıdaki yazıma bıraktığınız tüm güzel yorumlar için ayrı ayrı teşekkürler.. Her bir yorumda ne kadar mutlu olduğumu, bana ne kadar güzel bir enerji verdiğinizi tahmin edemezsiniz!

Sizi seviyorum..

20 yorum:

Esra dedi ki...

Öncelikle çok geçmiş olsun canım,inş.Yusufcuk daha da iyi olur..
Aynen ben de öyle düşünüyorum,nasıl yapacaksın,nasıl olacak yabancı ülkede diye,çok buyuk cesaret ister yanlız gitmek,inş.oralarda sana yardım eden,seni destekleyen iyi insanlarla karşılaşırsın.Rabbim her daim yardımcın olsun...

firdevs dedi ki...

cok cok gecmis olsun :(

eger dil biliyorsan bence fazla problem olmaz . zaten dil bilmesen gitmezdin galiba :)

yusufun kucuk olmasi aslinda sizin icin avantaj . hem dil konusunu daha cabuk halleder :)

gittigin yerde hic tanidigin yok mu ?

dualarim sizinle ..

gunlukcugum dedi ki...

COK AMA COK GECMIS OLSUN.ISHAL COK ZOR BIR DURUM .AMA TATLI SEYLER ISHALI ARTIRIR DIYE BILIYODUM BEN BALI DOKTORMU ONERDI.BIR AY ONCE BIZDEDE OLDU ISHAL VAKASI YOGURDUN ICINE NISASTA KOYUP YEDIK IYI GELMISTI.INSALLAH KRESTE HIC SORUN YASAMAZ OPTUK SIZI SEVGILER

yastuf dedi ki...

Gecmis olsun Kuaybe'cim .
Yusufcugun o doktordaki doktora soyledigi soze bende koptum valla:-))
Akili bidik.
Cok fazla kafanada takma insaallah hersey cok guzel olucak sizin icin emin ol burdaki arkadasliklar cogu zaman insanin ailesini arattirmiyor.
Gonlu guzel arkadaslar cok sukurler olsun.

Talha ile Eymen'in annesi dedi ki...

geçmiş olsun minik paşama. demek uzaklara gideceksin. rabbim yolunu açık eylesin inşaallah...
ben de bugünlerde işten çıkmayı düşünüyorum. Talha'nın bazı takıntıları vardı. pedagogla konuştum ve her istediği an annesini yanında bulamadığı için kendini güvensiz hissediyor bu sebeple kendine güven objesi seçmiş onlarsız olmuyor dedi. karma karışığım bugünlerde anlayacağın. cenazenin üzerine birde bunu öğrenmem beni yıktı. an itibariyle mümkün görünmese de düşünüyorum.

zehra dedi ki...

inşallah endişeleriniz yersiz olur ve ayrılık surecını sorunsuz atlatırsınız ayrıca yusufumua cok cok gecmıs olsun kıyamam ben ona

ŞimalŞimal dedi ki...

Öncelikle çokk geçmiş olsun Yusufcuğa, şifa versin rabbim,amin.

Sonralıkla da çıktığın bu yolda rabbim yâr ve yardımcın(ız) olsun inşaAllah,amin.

Ve tecrübelerime dayanarak söylüyorum; sen gönlünü ferah tut, Yusufcuk alışacaktır yeni düzenine Allah ın izni ile inşaAllah :)

Selam ve DUA ile...

KelebekGibi dedi ki...

Kuaybecim cok gecmis olsun öncelikle Yusufcuk icin.
Evet maalsef krese baslayinca hastalik kesinlikle kacinilmaz!
Bak kizim 4-5 aydir gidiyor krese, abartisiz her hafta hasta, özellikle haftasonuna dogru hasta oluyor haftasonu dinleniyor az toparlaniyor derken haftabasi gene basliyor krese ve yenileniyor falan, yani ayakli hasta hep, bazen ates..vs zor durumlarda bende götürmüyorum kayinvalidem bakiyor sagolsun, uzak olmasa hergün o bakarda.
Birisi bana bunun icin asi varmis dedi gecenlerde, cocuk doktoruna sorucam bende. Yani kres hastaliklarina karsi direncli olsun diye, sende sor istersen doktora.
Kafandaki sorulari öyle iyi anliyorumki, yani helede yabanci bir ülkede yabanci bir dilde yasamayi cok iyi yasadigimdan ilk baslangiclarimi hatirliyorum.
Gerci sen ögretmen olacaksin o ayri bir alan ama.
Cocuklari anlayamazsam diye düsünme, muhakkak anlamadigin yerler olacaktir ama bu normal, onlarin anadili senin ikinci dilin.
Birde siveli konusanlari anlamak zor oluyor mesela burada.
Allah yardimci olacaktir!
Esinde yaninda olur insallahda sana destek olur!
Sevgiler:)

AYSUN dedi ki...

Ağlattın beni Kuaybe:( Düşünüyordum nasıl yapacak, nasıl alışacak Kuaybe yalnızken oralara diye, şimdi daha da çok düşüneceğim:( Ama kararından vazgeçme canım. İnşallah herşey kısa sürede düzene girecek ve siz de alışacaksınız...

yusuf'a çok geçmiş olsun. Canım yaa nasıl da uyuyakalmış:( Allah'ım kolaylıklar versin size..

Adsız dedi ki...

Çok geçmiş olsun minik Yusuf'cuğa.Yaklaşık bir yıldan beridir sizi takip eden sessiz izleyicilerden:)biri olarak olarak yurtdışı işini duyduğumda Yusuf'cuk için çok üzüldüm nedense.Böyle bir zorluğu göze aldığına göre kariyerin için çok gerekli belli ki bu durum,ama zaten şimdiye kadar senden hiç ayrılmamış bir çocuk için birdenbire değiştirilen bir ortam onun için üstesinden gelemeyeceği bir değişiklik olabilir gibi geliyor bana.Üstelik günboyu hem senden ve sürekli olarak babadan ayrı kalmak onun için çok büyük bir yük olur diye düşünüyorum haddim olmadan.Yorumlarda oradaki arkadaşlıklardan bahsedilmiş,aileni aratmayacağı söylenmiş ama bu durum Yusuf için tam tersi olacaktır.

Dedim ya haddim olmayarak sadece güzel Yusuf'u uzaktan uzağa çok seven biri olarak yazdım,bunlar bu değişikliği her okuduğumda edindiğim duygulardı,umarım darıltmamışımdır seni.

Herşeye rağmen alacağın kararların hakıında en hayırlısı olmasını diliyorum.

ESRA

YAVRU KUŞUN ANNESİ ANNEKUŞ(*YASEMİN*) dedi ki...

Geçmiş olsun canım.

Zor bir tercih aşamasındasın sanırım Allah yardımcın olsun.

Hayırlı bir kararla çıkarsın inşallah bu aşamadan.

Adsız dedi ki...

Sizleri ve bizleri kimse bilmezken seven ve severek yaradan çok daha sonra bize fani yoldaşlar veren ve kendinden başka kimseye muhtaç olmadığımız Rabbimiz sizi orda da yüceltecektir koruyup kollayacaktır gönlünüz ferah olsun işiniz rastgelsin inşallah.

SenaBera dedi ki...

Canım benim, kalbini ferah tut, Allah yardım eder... Yazını okurken endişelerini gönülden anlayıp, bir an keşke Kuaybe'nin yanında olup yardım edebilsem gibi bir düşünce geçti bir saniye aklımdan.. Sonra kendi kendime güldüm tabii, Allah benden elbette kat kat merhametli ve zaten Kuaybenin yanında olacaktır dedim, rahatladım.. Allah yar ve yardımcın olsun, kolaylıklar versin canım, zaten niyetine göre vercektir Rabbim inşAllah.... Yusufcuk için de tekrar geçmişler olsun.. Bir de çok güldüm doktorla diyaloğuna..:)

SELDA dedi ki...

Yazının tamamını okumaya bile dayanamıyorum şu kreş kısmı annemde beni çalışmak zorunda olduğu için yurt dışındaydık ve gündüzleri bakıcıya bırakmak zorunda kalırdı bu iş benim için tam bir işkenceydi ruhumda inanılmaz ve onarılmaz yaralar açtı çünkü ben yapayalnızdım ve güvensizdim oyun yok gülmek yok akşama kadar otur sakın kalkma derdi bakıcı teyzem oysa yusufcuk senin gibi ruhundan anlayan dünya iyisi bir meleğe sahip,oyun oynamak serbest öğrenmiş olduğu beceriler için sizden duyduğu güzel sözler onu motive edecektir,ama tabiki alışma süresi zor allah ikinizede kolaylık versin canım rahat ol sen iyi ve fedakar bir annesin eminim iyi bir eğitmen olacaksın.sevgiler .çoooook geçmiş olsun kuzucuk:)

Adsız dedi ki...

canım kuaybeciğim ve minik yavrusu..sizleri çok seviyorum ben:))yusufcuğa çook geçmiş olsun bilirim isalin zorluğunu allah yardımcınız olsun..kreşe giden çocuklarda bugün gitmiycem olayı oluyo maalesef..orayı sevmediklerinden değilde oluyo işte..bizde yaşadık o günleri inan alışıyo ve geçiyo..birde küçük bir tavsiye'bayramda eşler dostlar yusufa aman kreşemi gidiyosun nasıl seviyomusun gibi şeyler sormasın..hiç hatırlatmayın kreşle ilgili birşey aklından çıksın emin ol pazartesi daha güzel geçecek:)okul hatırlatılmayan bir tatil geçirsin yavrucak..gideceğinize bende üzülüyorum nedense
aslında burada olacaksın hala ve istediğin uğrunda emek verdiğin şeyi yapacaksın..ama ayrılıklar hüzünlüdür nedense yeni başlangıçlarda çok heyecanlıdır..oradaka ilk günlerinin hiçte korktuğun gibi geçmemesini diliyorum dualarıma katıyorum..kreşe giden çocukların annelerinde o suçluluk duygusu hep oluyor kuaybe.ama yusuf için cidden çok faydalı sen biliyorsun bunu tabii..ve yurtdışına gitmedende kreş tecrübesi edinmesi çok iyi oluyor..sen anneliğin en güzelini yaptın..yapıyorsun..yapacaksında..ister evde olsun ister kreşte ister ankarada ister yabancı bir ülkede..sen içi çok güzel şeylerle dolu bir insansın insanlığın ve genel anlamdaki bilgilerin duygularınla..yusuf bu dünyada sana en çok muhtaç çocuk..ama senin bilgilerine doğru yönlendirmeleri bekleyen çok fazla çocuk var..hala okumuş.kültürlü.bilgili ve dünyanın en gelişmiş ülkelerinde yaşayan ama maalesef hala atalarımızın maymun olduğuna inanan ve o minnacık masum yavrularınada inandırmak isteyen yüzlerce aile var.ve yavruların sen ve senin gibilerin doğru dürüst bilgilerine ve manevi duygularına ihtiyaçları var..yusuf annesi sen olduğun için çok ama çok şanslı.(maaşallah)..allah her istediğini gerçekleştirsin..tüm kapılar önüne açılsın..eşin sınavlarında başarılı olsun ve hemen gelsin yanınıza..yusufcukta meğerse yurt dışı istermişte oralarda kuzu olsun:) akşam yatsın sabah kalksın.kreşini çok sevsin:) sen çok ,iyisin inşallah karşına hep kendin gibi insanlar çıkar..herşey gönlünce olsun..seni çok seviyorum..sevgiler..

Minel dedi ki...

Öperim o halsiz kuzuyu ben,bir gram alıyorlar 1 kilo veriyorlar:(

Rabbim gittiğin yerlerde başarılar nasip etsin..Biraz zor olacak ama Rabbim daima yardımcın olacak inş.


Sevgiler

Adsız dedi ki...

kiyamam ben ona yaa cok gecmis olsun kuaybecim:(ishal gercekten cok zor ozellikle cocuklar icin.ama ins en kisa zamanda yusufcuk iyilesir ve sen de islerini yoluna koyarsin.

yeni gidecegin ulke de elbette zorluklar olacak sikinti cekeceksiniz.ama ins dualarimiz seninle sen bu karari almakla zaten bu isi basaracagini gosterdin.herkesin kolay kolay alamayacagi bir karar bu.en kisa zamanda da ins esin yanina gelir.daha sonra yasayacagin tecrubeler arkadasliklar goreceksin hayatina cok farkliliklar katacak.hersy guzel olacak bence:))

yaa birde nereye gittigini yazsan da sana daha cok yardimci olabilsem.bizim buralara gelecek olursan ne sevinirim:)haberlerini bekliyorum...

Kremali'nin annesi dedi ki...

Kuaybecim, cok gecmis olsun. Insaallah simdi cok daha iyidir Yusufcuk.

Bu aralar cok SIK giremiyorum bloglara. O yuzden simdiden bayraminizi tebrik ediyor ve cok hayirli bir yolculuk diliyorum. Insaallah hayatinizdaki bu yeni sayfa umdugundan da guzel ve huzurlu gecer. O sayfaya karaladiklarini firsat buldukca paylasirsan, ben de verdigim molalarda insaallah seni keyifle okumaya devam ederim.

Dualarda beni ve Kremalimi de unutma emi cici kiz:)

Anne ve Bebisi dedi ki...

Cok gecmis olsun canim:(( Cok uzuldum. Insallah simdi iyidir.

Yeni ulke maceraniz icin uzulme, bak gor seneye bugunlerde hepiniz oralarin icini disini avuzunuzun ici gibi biliyor olacaksiniz:)) Allah iyi insanlarla karsilastirsin, her sey kolayca yoluna girer canim. Keske buraya geliyor olsaydiniz, ben bakardim Yusufcuga eniste gelene kadar :)) Benim ise gittigim gunler de MK ile bakcisina birakirdik beraber oynarlardi:))) Orda da vardir belki benim gibi birileri kim bilir :)))))

Hangi sehre gidiyorsunuz bir mail atsana, belki tanidiklar vardir.

Adsız dedi ki...

Canım, senin için çok seviniyor olmakla birlikte gelecek günlerinin yoğunluğu içinde endişe duyuyorum. Ama biliyorum ki Rabbim kolaylığını verecektir. Yusufcuk için de senin için de.
Bunca koşturmacanın arasında benim bile unuttuğum :) MİM'i cevapladığın için teşekkür ederim.

Sağlık ve dua ile...