1 Ağustos 2007 Çarşamba

Dün gece uzun uzun sorguladım hayatı..
Ölümü..
Ozanı aslında ne kadar ama ne kadar çok sevdiğimi..
Ona birşey olmasından ne kadar korktuğumu..
Uzun uzun sorguladım..


.............

Gece saat birbuçuk civarıydı telefon çaldığında.. Miniğimi yeni uyutmuştum, ben de dalmışım yanında.. Annemin sesini duydum önce "Ozan, uyuyorlar yavrum, uyandırayım mı?" diye.. Sonra biraz telaş eklendi sesine..

"Siz kimsiniz? Kayınvalidesiyim ben.. Evet memur bey, hangi şehirde?.. Evet anladım.."

İncecik bir tel koptu sanki içimde.. Yoldaydı Ozan.. Dün bizi Bolu'ya bıraktıktan sonra daha dört ili vardı gidecek.. "Kazaaa.." diyerek nasıl koştum salona, nasıl aldım o telefonu titreyen ellerimle anlatamam.. O ana kadar aklımdan neler geçti, gözümün önüne neler geldi..

"Merhaba ablacım, ben polis memuru Salih......., Amasrada'yım, eşiniz telefonunu unutmuş camide, ben buldum, başkası alırsa kaybolabilir diye korktum, sabah dörde kadar Kaymakamlık'ta nöbetteyim.. Kendisine ulaşabilirseniz beni bulsun..." diyordu telefondaki ses..


Dizlerim boşaldı resmen.. Ağlasam mı gülsem mi bilemedim..

Defalarca ama defalarca şükrettim..

Acı bir haber için de çalabilirdi o telefon ve herşey bitebilirdi bir anda..

Ne kadar umarsız, ne kadar düşünmeden, ne kadar "ölümü erteleyerek" yaşadığımızı düşündüm sakinleşip tekrar yatağıma girdiğimde.. Hep başkaları içindi sanki kötü şeyler.. Oysa ölüm çok yakındı bize, belki bir sonraki nefesimiz kadar yakın.. Uyku tutmadı uzun bir süre.. "Ya..." diye başlayan onlarca senaryoyu uzaklaştırmaya çalıştım zihnimden.. Meleğime bakıp bakıp "Allah'ım sevdiklerim sana emanet, canları sana emanet, sağlıkları sana emanet.. Kaldıramayacağımız şeyle imtihan etme bizleri.." diye dua ettim..

Ve bir kere daha anladım ki, birisini ne kadar çok sevdiğimizi en iyi anladığımız an, onu kaybetmeye en yakın olduğumuz anmış..

15 yorum:

feyza dedi ki...

Canım ya evet öyle gerçekten daha yolun başındayız benide bazen böyle düşünceler kaplıyo ve hep Allah ım yanına ya ikimizi birden ya da önce beni al diyorum ama onun yerine kendimi koyunca ikimizi birden yanına alması için dua ediyorum.
Yazını okurken çok korktum şükürler olsun kötü bişey yokmuş.
Allah sevdiklerimizden bizi ayırmasın,kaldıramayacağımız bize ağır ağır gelecek yükleri yüklemesin,onun nezdinde hakkımızda hayırlısı ne ise onu yaşamayı bizlere nasip etsin inşallah.
Bişey kes ya da bişeyler dağıt istersen güzelim.

afacan minnoşlar dedi ki...

Kuaybeee... yazıyı okumaya gayet normal bir şekilde başladım ,alt paragrafta soluğum kesildi ve sonunda elhamdulillah dedim ...
Rabbim sevdiklerimizden ayırmasın, eşimin duası var hoşumada gider ''Allah birbirimizin acısını göstermesin beraber alsın bizi'' der hep (amiiiin)
bu arada sen İstanbuldasın herhalde nerelerdesinki ??? görüşebilirmiyiz acaba ,programda yer varmı ???

Anonymous dedi ki...

Rabbim hepimizi korktuklarimizdan emin ,umduklarimiza nail eylesin.Sukretmek icin o kadar cok sebebimiz var ki elhamdulillah.

WAKE UP CALL dedikleri bu olsa gerek,arada bir hepimize gerekiyor boyle silkinmemizi saglayacak anlar.

Allah agzinizin tadini bozmasin, Rabbim herseyin hayirlisini versin.

yesim teyze ( teyze diye diye yaslancam :) ben sadece yesim'im :)

mucizenin annesi dedi ki...

walla benimde dizlerimin bağı çözüldü okurken..
Rabbim birbirinizden ayırmasın hiç sizi..gerçekten de ne kadar farkında olmadan yaşıyoruz hayatı..
Sevdiklerimiz sana emanet Allahım..Sen onları koru..
Bide bencede Feyza haklı ..Ufacık bi sadaka belayı def eder bilirsin..Öperim kocaman..

yastuf dedi ki...

Canim yaziyi okurken inan gozyaslarimi zor tuttum gercekten insan dusunemiyor olumun yakinligini bu kadar.Ben esimi ruyamda bi kere kaybettigimi gormustum(allah korusun)uynadigimdada ruyamdaki gibi yaslar icindeydi gozum,kafayi yiycek gibiydim.Bi kac gun esimi yanliz biyere gondermedim sanki bise olucakmis gibi.O kadar etkilenmistimki bu durumdan anlatamam ya o anki duygumu.Rabbim sevdiklerimi kazlardan,belalrdan korusun ins...uzun omurler versin onlara,hayirli onmurler ins...
Bu arada bol bol gezersiniz ins...iyi tatiller.

sayezar dedi ki...

Geçmiş olsun Kuaybecim. Gece telefonları beni de çok korkutur hep. Ve çok haklısın ölüm, yanıbaşımızda duruyor. Yaşam dediğimiz rabbimizin mucizesi. Yoksa olasılıkları düşünecek olursak zor be hayatta kalmak. O yüzden dir ki, tüm sevdiklerimiz Allah'a emanet.

AYSUN dedi ki...

Yaaa kuaybe öldüm bittim yazıyı okurken:( Sonunda o kadar rahatladım ki... Allah sevdiklerimizden ayırmasın bizi...

zeynep dedi ki...

kuaybecim yazını okurken bundan 2 hafta önce eşi zonguldakta ani bir trafik kazası sonucu ölen arkadaşımı düşündüm. arkadaşım daha 29 unda ve 2 çocuğu var.biri 4 yaşında diğeri de 1 yaşında. uzun süre inanamamıştım kocasının öldüğüne. müthiş zor bir durum olmalı..
şükür namazı kıl ve sadaka ver bence kuaybecim..

arzu dedi ki...

Kuaybecim gozlerim doldu birden, kalbim hizla atti okurken,birden simdi eve donmekte olan esimi dusundum, Allahim imtihan etmesin!Elhamdulillah ki hos bir sebebten oturu aranmissin:)Allah sagliktan, sihhatten ayirmasin insaallah...

melda dedi ki...

of okurken yüreğim ağzıma geldi. kimbilir sen nasıl oldun o anda..
allah hepimizi kazadan beladan korusun..

tedarikmucize dedi ki...

Ay nasil yuregim hop etti okurken. Coook sukur kotu bir olay degilmis. Rabbim korusun sizi ve hepimizi.
İnsallah agiz tadiniz hiic bozulmaz.

Ayşe dedi ki...

Elhamdülillah...
Çok şükür herşey yolundaymış..
Okurken çok kötü oldum, ama sonra çok hoş ve değişik bir gülümseme belirdi yüzümde..

Eşinin telefonunu bıraktığı yer çok hoşuma gitti de..maşaallah...

selin&filiz dedi ki...

allah sizi yavrunuzdan,yavrunuzuda sizden ayirmasin.Uzun saglikli ve mutlu omur gecirmeniz dilegiyle....
filiz

Kuaybe dedi ki...

Arkadaşlar, yorumlarınız ve özellikle güzel güzel dualarınız için hepinize çok teşekkür ederim.. Tek tek cevap yazmayı çok isterdim ama Yusufcuk içerde dayılarına ve annanesine yılın işkencesini yapıyor uyutun beni diye, yetişmem lazım :))

"Amin.." dedim her bir duayı okurken.. Allah hiçbirimize sevdiklerimizin acısını göstermesin, bizi onlardan ayırmasın, hayırlı uzun ömürler versin inşaallah..

Tekrar teşekkürler..

sumuklubocek dedi ki...

biz de dun konustuk bu konuyu; hani burada coken kopru vesilesiyle...
aslinda vesilelere de gerek yok, hep animsamak lazim olumu, ve ona gore yasamak.
osmanli zamaninda bir donem mezarliklar sehirlerin orta gobeginde olurmus, insanlar olumu animsasinlar, ona gore yasasinlar diye.
modernlestikce mezarliklari da disariya atar olduk, olumu nutmak, aklimizdan cikarmak istercesine diye bvir yazi okumustum zamaninda.
aslinda anlayana, dusunene, olum ve otesi hep orada belki bir soluk otemizde, bizi bekliyor.
korkutmak icin degil ama hazirlikli olmayi unutmamamiz gerektigi icin yaziyorum.
zamansiz olumler uzak olsun hepimizden -ama olumun zamani var mi ki? ya da en hayirli zamani biz nereden bilebiliriz ki?