9 Ekim 2007 Salı


Ağlayasım var benim..
Hem de hüngür hüngür ağlayasım var..

Dünden beri bu küçük çingene kızı gitmiyor gözümün önünden..

Yusufcuğa su içirmek için oturduğumuz bankta yanımıza gelen ve azarlanma pahasına olsa bile sadece birkaç dakika kendisinin hiç sahip olamadığı ve belki de hiç olamayacağı güzel bir oyuncakla kaçamak kaçamak oynamaya çalışan küçük çingene kızı..



Onca fotoğraf çekmeme rağmen hiç bakmadı yüzüme.. Düşündüğü tek şey, bu renkli oyuncağın düğmelerine bastıkça çalan melodileri dinleyebilmekti çünkü.. Belki de hayatında ilk defa..

Yüzü aydınlıktı küçük çingene kızının..
Az ötede kaldırıma oturmuş, bir yandan en fazla iki-üç aylık görünen bebeğini emzirmeye çalışan bir yandan da dilenen annesine inat, aydınlıktı..

Kir içindeydi eli yüzü.. Ama gözleri çakmak çakmaktı..

Şampuan ve bebek yağı kokan oğlumun aksine, toz ve egzoz kokuyordu küçük çingene kızı..
Ama yüzü gülüyordu..

Karnı açtı belki.. Ya da öğretildiği gibi avucunu açıp benden para istemesi gerekiyordu..
Ama oyuncağa uzanmıştı minik eli..

Masumiyet, minik gözlerinde en saf haliyle duruyordu..

Ve ben o anda çok derinden birşeyler hissettim..
Suçluluk gibi.. Nankörlük gibi.. Çaresizlik gibi.. Merhamet gibi..

En az yavrum kadar çok oyuncağı olsun isterdim bu küçük çingene kızının..
Onun gibi sıcak bir yatağı, güvenli bir yuvası, çeşit çeşit kıyafetleri olsun isterdim..
Karnını doyurabilmek için, annesinin önüne serdiği ve üzerinde birkaç madeni paranın parıldadığı mendilden daha fazlası olsun isterdim..

Onun ve onun gibi nice küçük çingene kızının hayatını değiştirebilmek için elimden birşeyler gelmesini isterdim..


Ağlattın beni minik el..
Kocaman bir burukluk bıraktın yüreğime..
Bu kadar mutlu olacaksan, ne oyuncaklar getiririm sana..
Ama daha fazlası lazım senin için..
Çok daha fazlası..

10 yorum:

Rana Eslem GULMEZ dedi ki...

bende cok etkilendim.imtihan dunyasi diyip rahatliyorum ne kadar dogru bilemiyorum(rabbim isteyen herkese guzellikler nasip etsin kimseye kaldiramayacagi yuk nasip etmesin.bizleride asiriya kacanlardan eylemesin .kizimin o kadar cok oyuncagi varki artik ben almiyorum ama hediye cok geliyor kiyafte ayri hesap gununde nasil hesap verecem bilemiyorum.unlu bir hocanin esi gibi bende diyorum rabbim insaallah kiyafetlerden hesap sormaz bize diye)

prenses'in Günlüğü.. dedi ki...

Bazı çocuklar şanslı bazıları şansız, aaba şanslı olanlar bizimkiler mi yoksa onlarmı diye düşünmeden edemedim.

sühendan dedi ki...

Gerçekten hem fotoğraf hem de senin dokunaklı yazın beni de etkiledi.İnsan bu tür manzaralaraları gördükçe haline şükrediyor yoksa genelde hep daha fazlasını istiyoruz.Bunların bizler için şükretme vesilesi olduğunu düşünüyorum.Rabbim tüm darda olanlara yardım etsin.

mucizenin annesi dedi ki...

sende beni ağlattın kuaybe yaa..
ben ki sokakta her bulduğu çocuğu öpüp koklayanım ..mucizesini beklemekle imtihan olanım..bu meleğin bakışları nasıl mahvetti beni nasıl..

Archi*Sugar (Esra) dedi ki...

Ah Kuaybe! Sen de beni aglattin. Icim fena oldu. Ben de oyle kotu oluyorum ki o yavrucuklari gordukce yol kenarinda. Birkac kurus ya da kucuk bir oyuncakla degismez ne yazik ki kaderleri, senin de soyledigin gibi. Herkesin sicak yuvasi, her cocugun sicak corbasi, yeterince oyuncagi, giyecegi ve gelecege umutla bakan hayalleri olsun isterdim... Keske...

yastuf dedi ki...

Icim gitti Kuaybe cim ne diyelebilirim ,keske onlar icinde biseler yapabilsek.

zehra dedi ki...

bazıları sanslı doguyor
o kadar etkılenmıssınız kı bunu bızı bıle bu kadar etkıledıgıne gore
yazıyı okurken bogazıma bırsey dugumlendı
allah yardımcıları olsun ınsallah

Anonymous dedi ki...

Allah'ın mucizesi değil miyiz biz de, o zaman neden bir şeyleri değiştirmiyoruz da hesap gününü bekliyoruz?

naneee dedi ki...

son resim benimde canımı acıttı evlatlarımız ve biz çok sanlıyız ve ne kadar şükretsek yine az

asheke dedi ki...

Cok duygulandim :( icim kotu oldu ..
Bu arada blogunuzu cok begendim, takip ettiklerim arasina ekliyorum. Oglunuz dunya guzeli masallah. Allahim acisini gostermesin .. Benimde 1,5 aylik bir bebegim var ^_^