25 Mart 2008 Salı

"Çok ama çok yorgunum sevgili günlük.."
diye başlayıp yazacaktım birşeyler dün gece ama uyumuş kalmışım :))


Çok yorgundum gerçekten..
Yoğun bir haftasonu, ardından Yusufcukla önce bir doktor sonra da aşı macerası!
Daha ne olsun?


Aslında bu yazıyı İstanbul'dan yazıyor olacaktım bugün ben.. Ama yine nasip olmadı gitmek.. Birlikte gideceğim arkadaşlar gitti de döndü bile.. Ben hala buradayım :((


Ama olsun, bizim de "dadi"miz geldi haftasonu.. En azından kardeşlerimin birini görmüş oldum.. Annelerle de MSN'de konuştuk, hasret dindi biraz..

Haftasonumuz çok güzeldi yine elhamdülillah.. Yusufcuk "dadiiğğ" diye diye dayısıyla oynadı doyasıya.. Birlikte yeni oyunlar keşfettiler.. Mesela, elektrik çarpmış adam taklidi yapmaca, koltuk minderlerini yere serip bodoslama üstüne atlamaca, gittiğimiz piknikte köstebek gibi çukur kazmaca.. Daha neler neler.. Fethi, seni hayırla yadediyorum ablaciim bilesin :P

Cumartesi uzun bir park keyfi, pazar da pikniğin ardından, pazartesi güneşin ilk ışıklarıyla Eskişehir'e döndü dayımız.. Biz de Yusufcukla biraz daha uyuduktan sonra, babamızın aldığı göz doktoru randevusuna yetişebilmek için kalkıp hazırlandık.. ( Gerçi yine geç kalıp babadan fırçayı yedik ama o ayrı :P )


Yusufcuğun sol gözünde hafif kayma var.. Yorulduğu zaman bu hafif kayma oldukça bariz hale geliyor hatta.. Bazen iki gözü farklı noktaya bakıyor gibi oluyor, korkuyorum !! Son hastane kontrolünde Neşe hanım bir göz doktoruna gitmemizi önerdi tekrar.. Babiş de randevu aldı bize.. Oğluşumla birlikte gittik dün.. Hastanenin girişindeki kocaman akvaryumdaki tüm balıkları sevdikten, tüm personel ve bazı hasta yakınlarıyla cilveleştikten ve bizimle ilgili ilgisiz tüm odaların kapısını yokladıktan sonra sıra bize geldi.. Aslında çok beklemedik ama Yusufcuk kısa bir süreye, bu saydıklarımın hepsini sığdırdı :))

İçeri girdik, doktor amca başladı Yusufcuğu muayene etmeye.. Işıklı kalem gibi birşey tutuyor yüzüne ( ışığa tepki hızını ölçmek için), "Işığa bak.." diyor, Yusuf inatla kalemi almaya çalışıyor :)) Doktor çekiyor, "Beh, beeehh.." diye kızıyor bizim bebe.. Yusufcuğun eline başka bir kalem vermek suretiyle durumu kurtardık zannediyorduk ki, bu sefer de o kalemle oynamaktan doktora bakmadı afacan..


Neyse doktor biraz uğraştıktan sonra sıra makineyle ölçüme geldi.. Ben kendi yüzümü dayadım, oyun gibi lanse ettik, içinde "pisi pisi" var dedik ama nafile.. Yusufcuk asla ama asla yanaşmadı makineye.. Biraz ısrar edince ağlamaya başladı :(( Baktık olmayacak, danışmadan bir görevli çağırdık, ben Yusufcuğu kucakladım, elini kolunu tuttum, o kız da başını sabitlemeye çalıştı ama cıkk.. Çığlık çığlığa bağıran Yusufcuk aynı zamanda çırpındığı için doktor birtürlü görüntüyü sabitleyip de ölçüm yapamadı.. Bekleyip bekleyip denedik ama sonuçta muayene olamadı Yusufcuk.. Ve ölçüm yapamadığı için de kesin birşey söyleyemedi, damla falan vermedi doktor.. "Altı ay falan sonra tekrar deneyelim, biraz büyümüş olur.." dedi..


Odadan çıktık, koridorda herkes bizi işaret ediyor! Taa koridorun sonundaki danışmaya bile gitmiş sesi cırcır böceğinin :)) "Niye ağladın bakiim?" diyor oradaki kızlar, "Aeee buuuyiii ğii deeebbii geee.." diye anlatıyor başına gelenleri :)) Tabii bu sırada ben terden sırılsıklam vaziyetteydim, o ayrı.. Ondan çok ben uğraştım ne de olsa..


Tıp merkezinin karşısındaki büfeden fix yolculuk mamamız "çıbık kraker" aldık ve otobüsümüze binip eve geldik.. Yolda, eğer yanımda çubuk kraker varsa ve huysuz olmasını gerektiren extra bir durum yoksa sessiz sakin duruyor Yusufcuk.. Krakerini kemire kemire etrafı, insanları, arabaları inceliyor.. Krakeri bittikçe bana dönüp tekrar istiyor.. Yere düşürürse üzülüyor, ben alana kadar işaret ediyor.. Yere düşen çubuğumuzu alıyoruz, "el çabukluğu marifet" hesabı yenisiyle değiştirip veriyorum eline, onu yediğini zannedip mutlu oluyor :)) Gerçi dün eve birkaç durak kala "memeee" diye söylenmeye başlayıp yakamı açmaya çalıştı ama kimseciklere çaktırmadan oyaladım onu :P Rezil oluciktim otobüste, amaniiinnn..

Artık emmek istediğinde "memeee" diyerek gayet açık bir şeklide talebini iletiyor Yusufcuk ve ben eğer biraz gecikirsem süt kaynağını kendisi açmaya, ortaya çıkarmaya çalışıyor!! Evde hadi neyse de dışarıda hiç uygun olmuyor bu manzara.. Sırf bu yüzden, 16 aylıkken oğlunu sütten kesmişti bir arkadaşım.. Bir süre sonra düğme açmayı da beceriyorlarmış çünkü!!


......................


"Memeee" deyince aklıma Yusufcuğun birkaç yeni kelimesi geldi..
Onları araya sıkıştırıyoruz hemen :))


Meğme: Meyve

Apu: Simpsonslardaki Hint Apu değil, karıştırmayalım lütfen.. Bu Yusufcuk dilinde "portakal" demek :))

Dadi: Dayı

Tağta: Önceden "bayta" dediği tavşana artık tağta diyor..

Tışş: Cıss

Buğuh: Soğuk

Gih: Git

........................


Devam edelim..

Doktordan dönünce yaklaşık iki saat uyumuşuz bebişimle, ki biliyorsunuz bu büyük nimet benim için.. Sabah erken kalkıp hastanede de yorulunca iyi uyudu Yusufcuk.. Ben de nasiplendim tabii.. Uyanınca yemek yedik ve aklıma Yusufcuğun geçen Cuma yayınevine gittiğim ve çok geç geldiğim için yaptıramadığım ve bugüne kalan aşısı geldi..


Karma aşının son dozunun birbuçuk yaşını doldurunca yapılması gerekiyor.. Biz şimdiye kadar iki dozumuzu satın alıp vurdurmuştuk çünkü sağlık ocaklarının vurduğu karma aşı üçlü.. Ama piyasada beşli karma aşılar var, menenjit aşısını da içeren.. O yüzden ondan olsun demiştik ama geçen gün bir blogda beşli aşının artık sağlık ocaklarında rutine alındığını ve ücretsiz vurulduğunu okumuştum.. Yusufcuğu giydirip sağlık ocağına gittim.. Amacım sadece bunun doğru olup olmadığını sormak, eğer doğru değilse ertesi sabah aşının siparişini verip onu aldıktan sonra sağlık ocağına gitmekti.. İki kere dolaşmayayım diye.. Çünkü aşı eczanelerde hazır bulunmuyor, depodan getirtiyorlar buz torbasıyla birlikte ve ısınmadan hemen vurulması gerekiyor bebişe.. Ama hemşire aşının vurulduğunu ve istersem hemen vurabileceğini söyledi..

Yusufcuğu soydum, oradaki bir bebişin oyuncağını da gaspettik (!) ve aşımızı olduk.. Ama yazıldığı kadar kolay gerçekleşmedi tabii.. Küçücük bebenin bacağını hemşireyle ikimiz zor tuttuk.. Ne mor saçlı bebeği gördü Yusufcuk aşı olurken ne de hemşirenin ona verdiği kaplanı.. Son perdeden ağlarken bir de ağzına çocuk felci aşısını damlattı hemşire, daha çok sinirlendi!!

Ama Allah'a şükür şimdilik bitti aşı maceramız.. Daha doğrusu rutin aşılar bitti, gelecek ay suçiçeği yaptıracağız belki.. Doktora sormamız lazım..

Aşıdan sonra uzun uzun yürüttüm Yusufcuğu.. Hem bacağı açılsın hem de aşı dağılsın diye.. Kendini çok sıktı çünkü.. Sokakta kedilere bakarken acısını da unuttu zaten :)) Eve gelince tekrar uyuması da bana bonus oldu :))

Gerçi bu bonusun acısını gece daha da geç uyuyarak çıkardı ama olsun, Ozan'a rahat rahat yemek hazırladım o arada.. Ortalığı topla, yemek ye, Yusufcukla oyna derken.. Yatağa yattığım anı hayal meyal hatırlıyorum :P


Bizden haberler böyle.. Şimdi gidiyorum..Sabahtan beri bölük bölük de olsa bilgisayar başındayım.. Birisinin yemek yapması lazım :))

7 yorum:

muko dedi ki...

Çok geçmiş olsun ,
öyle güzel bir dille anlatıyorsunki çok seviyorum senein yazılarını Yusuf'cuğun maceralarını okumayı..

12 sene önce yani Enes 2 yaşındayken bizde senin anlattığın gibi şikayetler olunca doktora gitmiştik ,makina ile olan muaynede çok bağırmıştı zor zaptetmiştik iyihatırlıyorum:(doktordan çıktığımızda elimizde bir gözlük reçetesi ve numarası 5 di..biz şok olduk tabi eşimle hemen kullanması gerekiyor dedi doktor,halbuki öyle belli bir kayması yoktu nadiren yana bakarken kayıyordu gözü,neyse biizm içimiz rahat etmedi başka bir doktora götürdük oda gözlük kullanması gerektiğini makina ile bakılmaya gerek olmadığını 3 numara gözlük yeterli dedi bir reçetde o tutuşturdu elimize..

baktık olacak gibi değil araştırıp en iyi göz doktoruna gittik tavsiyeler sonucu,meğer makinayla bakıldığı zman ağlamamsı gerekiyor ağlayıp çırpındığı için çok yüksek çıkmış sonuçlar,ve yalancı kayma dediği bir teşhisle gözlük kullandık,hemen değil tabi 6 aysonra başladık çünkü rahatrahat makinada durması için,6sınıfa gidene kadar kullandıve bitti çok şükür


ayyyyyyy çok uzun yazdım yaaaaaaa
ama aklımageldi napimmmmmmmm:D

uragan dedi ki...

Güzel bi haftasonu geçirmişsiniz, ne güzel:)
doktor macerası, bana da eski günlerden tanıdık geldi, özellikle çığlıklar kısmı:)
Bir de Göz doktorunu sorucam, nereye götürdün muayeneye?
Çocuk göz doktoru mu, iyi mi?
Ben de elifciği bir kontrole götürmeyi düşünüyorum da.

Kuaybe dedi ki...

Mukocum ellerine sağlık.. Uzun uzun yazmışsın, beni aydınlatmışsın.. Aslında biraz da korktum.. 5 numara, 3 numara çok fazla yaa.. İçim içimi yer benim şimdi 6 ay.. Bizdeki kayma da bariz üstelik.. Bazen fotoğraflarda bile çıkıyor, hayret ediyorum :((

Eşim de ben de "gözü bozuk"lardanız :P O da ihtimali arttırıyor zaten Yusufcuğun gözündeki bozuklukla ilgili.. Neyse hayırlısı.. 2 yaşına bir girsin hele..

Bu arada, ben de sizin yorumlarınızı okumayı çok seviyorum, sağolun..


Uragan cicim, ben Ozan'ın işyerine yakın bir göz merkezine götürdüm.. Uzmanlar Tıp Merkezi, Kızılay'da.. Özel ama SSK anlaşması var.. Çocuk deil genel göz doktoru bu adam.. Çocuk göz doktoru olarak sadece Sami Ulus Çocuk Hastanesinde bir doktor önerdi doktorumuz ama o da doğum iznine ayrılmış galiba, yokmuş.. Herhangi bir doktora gidebilirsiniz demişti zaten, biz de ona gittik.. Adam iyi uğraştı ama, hakkını vermek lazım şimdi :))

our twins of NY dedi ki...

Kuaybe'cigim;
Insallah Yusuf'cugun 6 ay sonraki goz muaynesini sorunsuz ve hayirli haberlerle gerceklestirirsiniz.
Asi icinde cok cok gecmis olsun. Sifa olsun.
Yahu bu cubuk kraker ne buyuk bir nimetmis! Emine'de Rana ne zaman aglasa cubuk kraker veriyor. Ben "susturucu" diyorum:))
Saglicakli gunler dilerim.

NnEvV dedi ki...

benim de martta iki yaşını dolduran bi yeğenim var elif eylül... Oda yeni yeni bizden duyduğu kadarıyla yeni kelimelerini sıralıyo..
mesela

ıslak; ısakk ısakk

sıcak düzgün söylüyo

bana nevin yerine nenin

asker ; atke

ekmeğe ;pisii ne alakaysa kurmuş kendince

bunun gibi baya bi kelime hatta bazen dediklerimizi falan taklit ediyoo :)

pastacirapunsel dedi ki...

Canımmmm,

Bizim Dila'mızı biliyorsun artık; onun da gözlerinde doğduğundan beri bir kayma var, bu zorlu muayenelerden bizde geçiyoruz her sene.Ama alıştı artık yavrucak, sesini çıkarmadan oturuyor koltuğa:)) Gözlük verilecek seneye pek hevesli:))) Yusufcuk da 6 ay sonra ki kontrolde daha ılımlı olacaktır emin ol...

Canım seni ve Yusuf'cuğu kocaman öpüyorum...

Sımsıcak sevgiler...

Mısır Patlağı :) dedi ki...

Canımcım Ne maceralar var hakkaten sizde sen yaza yaza bende okuya okuya bitiremiyorum :)

Çok ama Çok geçmiş olsun İnş Bir sonraki göz muayenesi hayırla sağlıkla gelir geçer :)

Aşı konusunda bizim miniş Şimdilik sakin bakalım o zamanlarda biz nelr yapıcaz Sabırsızlıkla bekliyorum :)

Seni ve yusufcuğu Kucaklıyorum sevgiler...