28 Mart 2008 Cuma

Henüz ilkokula bile başlamadan başladı benim gözlük maceram..


Altı yaşındaydım gözlük takmaya başladığımda.. Baba tarafında, neredeyse tüm fertlerin gözlüklü olduğu bir aileden geliyordum ne de olsa.. ( Yanlız sadece bende pörtledi bu bozukluk mevzuu, kardeşlerde birşey yok :p )

Yıllarca bir uzuv gibi benimsedim gözlüğümü.. Kocaman çerçeveli olanını bile :P ( Baba, hadi ayakkabı büyük alınır "seneye de giysin" diye de o çerçeve niye o kadar büyüktü çözemedim inan ki.. Yüz, ayak gibi her sene üç beş numara büyümüyor ya, o bakımdan :P ) Bazı geceler onunla uyuyakaldım.. Sabah uyanınca gözümü açmadan elimle yoklaya yoklaya bulup hemen iliştiriverdim burnumun üstüne.. 3.75 miyop-astigmattım!

Okula başlayınca, hele de okumayı öğrenince annemle aramızda okuma savaşları başladı.. "Kavanoz dibi kadar olcak o gözlüklerin, bak demedi demeee.." diyordu bana her kitap okuyuşumda.. Başka anneler "Çocuğum kitap okumuyor.." diye yakınırdı, annemse "Çok kouyorsun, kör olacaksın.. " diye.. O izin vermedikçe ben de gece gizli gizli okurdum, koridorda gece lambasının altında falan :))

O zamanlar seviyordum gözlüğümü.. Okumama yardımcı oluyordu :))
O ve ben harika bir ikiliydik.. Birlikte ne klasikler devirdik, ne şiirler çiziktirdik biyoloji defterinin yaprakları arasına.. Gerçi hem okuldaki gıcık tipler ( az dövmedim yemin ederim ) hem de evdeki iki küçük kardeş "döööğğğğrrrtttt gööööz" diye dalga geçiyordu benimle ama olsun..

Liseye başladım, estetik kaygılar da başladı.. Gözlükle güzel (!) görünmüyorum..Yağmur yağıyor işkence.. Kışın dışarıdan içeriye giriyorsun, buharla kaplanıyor camlar.. Buğulu bir perdenin arkasından bakıyorum görmeden selam verdiklerime.. Fotoğraflarda gözlerimin yerine tüm flaş ışığını emmiş iki parıltı çıkıyor, tam cinnetlik.. Bir de başörtümü falan bozmaya başlayınca.. Tamam dedim, lens zamanı gelmiştir..

Ozan'la tanışmamız ve nişanlanmamız gözlüklü versiyonumun son demlerindeydi.. Lise bitince bir sene kadar lens kullandım.. Ama ne yalan söyleyeyim, çerçevemi atmaya kıyamadım.. Aylarca burnumun üstündeki iz geçmemiş olsa da gözlük çıkmıştı hayatımdan ve ben çok mutluydum..

Anneciğimin hep ahdı vardı, "Birgün imkan olursa seni bu gözlükten kurtaracağım." diye.. Evlendiğim ve aynı zamanda üniversiteye başladığım sene, çok iyi bir hastanede ve çok iyi bir doktor tarafından yaklaşık 4 numara olan gözlerim "çizildi".. Çıkışta korkudan bayıldım ama onu saymazsak hiç de fena değildi.. ( Gerçi ameliyattan sonra bir sağlık belgeselinde lazerle göz ameliyatını izledim en ince ayrıntısına kadar ve "İyi ki olmadan önce izlememişim.." dedim.. Kesinlikle cesaret edemezdim! Ozan'ın doktor olan amcasının oğlu var mesela, -Polat abimiz- o hala güvenip de yaptıramıyor.. Benimki cahil cesaretiydi sanırım.. )

Benden önce ameliyata giren kadının kocası, o çıkınca gözlüklerini ezdi ayağıyla, onu hiç unutamıyorum.. Yeminleri varmış :))

Bir de Ozan'ın "Ama ben seni gözlüklü daha çok beğeniyordum kii.." deyişini..


Pekii, şimdi bunları niye yazdım ben?
Çünkü gözlük yeniden girdi hayatıma!

Pazartesi Yusufcukla hastaneye gittiğimde ben de göz muayenesi oldum ve sonuç: Yine bozulmuş gözlerim, miyop başlamış, 1 dereceye yaklaşmış ama 0.50 gözlükle yırttık başlangıç için.. "İlk anda 1 numara verirsem, okumada problem başlar.." dedi doktor.. Sürekli bilgisayar başında olduğumu, okuyup yazdığımı söyledim de :P


Düşündüm de, 7-8 yıl olmuş ameliyat olalı.. Eee, gözlerimin yeniden yavaş yavaş bozulmaya hakkı var di mi? Hele de bu kadar bilgisayar karşısında oturunca..

Ama prespit başlayana kadar başka gözlük istemiyorum mümkünse :P

Dün akşam taktım biraz yeni gözlüğümü, Ozan çok mutlu oldu! Neyse ki beni böyle beğenen bir kocam var.. Ya o da bana gözlük takınca "döööğğğğrrttttt göööözzz" deseydi? Ankara'da köprü falan da yok kendimi atacak :P

( "Öykücü"cüm, ben sana demiştim di mi yorumdan kopyalayıp post yapıciim diye.. Çok "sözünün eri"yimdir :P )

7 yorum:

siyap dedi ki...

seni o kadar iyi anlıyorum ki kuaybecim.bende sabah kalkarkalkmaz gözlük takıp yatarken çıkaranlardandım.lise ve üni.yıllarımın çoğu gözlükle geçti ve o buğulanan,yağmurda ıslanan camlarla...sonunda ben gözlüğümü çıkardım ve bir daha takmıycam dedim.takarken numara yükseliyordu biri 1,5 diğeri 3,5 astigmat-hipermetrop ile gözlüğe veda ettim.en komiği de dr iyi yapmışsın bundan sonra artmaz zaten dedi.birde öyle ilginçki bana verilecek cam bulamıyorlardı 2 göz arasında dengesizlik varmış ve gözlük bile güzel göstermiyordu.ben şuan halimden çok memnunum ve okurken bile takmıyorum,sevgileeer...

firdevs dedi ki...

:))) yahu ben bu yaziyi daha once okumamismiydim diye diye okudum yazini :p

gercekten tam sozunun eriymissin :p

sevgiler :)

bielifmiktari dedi ki...

Gozluk benim hayatima 15 yasimda girdi.Zaten cok heves ederdim.Hakikaten de cok okurdum.Ailede bi tane gozluklu yok.Bir ben ciktim aralarinda.O donem klasikleri, ahmet gunbay yildizin butun serisini bitridim.gozlerim de her sene 0.25 derece artti.Ailem lense hic sicak bakmiyordu.Univ. de oyle bitti.Sonra kendi parami kazaninca bir aksam is cikisi dr a gittim ve lens aldim.Yaklasik 10 yildir da kullaniyorum.O kadar alistim ki, bazen araba kullanirken dusuyor ve o an takiveriyorum hemen.Ismail de de var goz sorunu ama benimki kadar ileri degil.Insallah Naile Emre de olmaz..
Kuaybe su evlilik hikayeni yazar misin lutfen.Cok enteresan bir hikaye oldugundan eminim.En kucuk detayina kadar lutfen..
optum..

Anonymous dedi ki...

Ince mizah anlayisini ve icten uslubunu cok seviyorum Kuaybe. Hep boyle kal, hep kendin kal emi :)

Sevgiler,
Ayse Sule

Kuaybe dedi ki...

Merhaba Siyap.. Demek en sonunda çıkarıp attın ha gözlüğü :)) Benim de numara fazla olduğundan yakın-uzak arası dengesizlik oluyordu bazen.. Ama takmak zorundaydım ben, yoks ababamı görsem tanıyamıyordum uzkatan :P


Firdevs :))
Demek tanıdık geldi yazı..


Elifcim demek arabada düşüyor ve takıyorsun lensi haa.. Maşaallah sana.. Ben bir sene kullandım ama özellikle ilk takyığım zamanlar çok zorlanıyordum lensi göze oturtma konusunda.. İstesem de açılmıyordu gözüm, çok kırpışıyordu refleks veriyordu.. Neyse kurtuldum şükür..


Ayşe Şule, çok teşekkür ederim.. O senin güzel görüşün.. Blog isteğimi bir kez daha tekrarlıyorum :)) Biz de Ali Kerem'i okumak istiyoruz pliiz..

our twins of NY dedi ki...

Benimde gozluk maceram ilkokul 1.sinifta baslamisti ama ben kendi kendime yaptim.Soyle ki: babam gozluk kullaniyordu.Bense gozluk kullanmayi cok istiyordum.("iyi haltediyordun" dedigini duyar gibiyim) Aileme gozluk istedigimi soyledigimde "olmaz gozlerin saglam senin" diyorlardi. Heee demekki gozlerim bozuk olmaliydi. Ilk yari yil tatili gelmeden okulda goz taramasi yapildi.Bende firsat bu firsat deyip bana sorulan_gosterilen herseye yanlis cevap verdim ki basarili oldum. Ogretmenim annemi okula cagirinca bizede dr. yolu gorundu ve tabi cikista artik bir gozlugum vardi.
Maalesef ki ilkokul hayatim boyunca ve mahallede oyun bozan mizmiz cocuklarca "doooooggggrt gooooz" diyenlere cok rastladim. Lisede lens kullanmaya basladim ve hala kullaniyorum. Henuz cizdirmeye cesaret edemedim. Uffff yaa sende yarama parmak basmissin. Uzattikca uzattim.
Yusuf'cuga opucukler ve sana sevgilerimle

Kremali'nin annesi dedi ki...

Sevgili Kuaybe,

Cok alemsin coook :) Pliiiz diyisin beni kirdi gecirdi. Oturdum gece gece bir blog kotardim kendime. Beni de kendini de yaktin ne diyeyim :)

Sevgiler,
Ayse Sule