6 Ekim 2008 Pazartesi

Biraz enerji, biraz zaman..

Yazmak için acilen bunlara ihtiyacım var..

Evimize döndük çok şükür.. En güzelinden en kötüsüne kadar birçok anı biriktirerek..


Bir veda yazısı yazdım dün, sayfayı kapatmadan önce sizlere haber vermek için .. Uzun uzun düşündüm, sonra sildim.. Baktım ki, ben buraya yazarken mutluyum.. Unutmak istediklerimi unutup, beni üzenleri saklayıp yine "polyyanna" olmaya karar verdim..

Hiçkimsenin hayatı "zannedildiği" kadar kolay ve güzel değil.. Ama çıkış noktası da bu zaten.. Madem başarabilenler var, ben de "herşeye rağmen" devam edenlerden olabilirim.. Küçük mutluluklar damıtıp onları paylaşabilirim.. Katsayıyı onlara, yüzlere, binlere çıkarabilirim..

O yüzden yazacağım.. Gidebildiği yere kadar gitsin bakalım..

Umarım bir sonraki yazı bu kadar can sıkıcı olmaz.. Yusufcuğun şirin birkaç pozu ve artık dörtlü kombinasyonlarla kurduğu şirin cümleleri sayfamı yeniden renklendirir diye umuyorum..

Ve son olarak da hepinizden, gecikmiş bayram tebriğimizi kabul etmenizi rica ediyorum..

9 yorum:

Kremali'nin annesi dedi ki...

Kuaybecim,

Seni, basini alip gitme karari verdirecek kadar ne yordu ne uzdu bilemiyorum; belki ileride anlatip paylasirsin. Ama bildigim tek sey, o karardan vazgecip kalmana cok sevindigim.

Allah'a emanet ol cici kiz. Insaallah ihtiyacin olan zaman ve enerjiye fazlasiyla kavusursun...

Sevgiler,
Ayse Sule

firdevs dedi ki...

aaaa aaaaaaaaa :(( sen neler dusunmussun oyle :( insanin canini sikan olaylar olunca tum hayata kapilarini kapatmak istiyor . sende biliyorsun bu cozum degil . onemli olan bu hayatta ki sinavimizi gecmeye calisirken normal hayata devam edebilmek :) evet hic kimse polyanna degil . ama biz seni neseli ve enerjik yazilarinla bekliyoruz :)

gülücüklerim benim dedi ki...

Allah sıkıntını hayırlara yorsun. Blogunu kapatsaydın gerçekten çok üzülürdüm, nedenini bilmiyorum ama gerekirse sıkıntılarını da bizimle paylaşmaktan çekinmemelisin, bizler bloglara hep laylay lom yapmak için girmiyoruz ki, manevi olarak da birbirimizin yanında hissediyoruz kendimizi.Allah kolaylıklar versin, sıkıntılarını gidersin, küçük yusuf'cuğumuzu da öpüyorum.

Adsız dedi ki...

elhamdülillah, doğru bir karar vermişsin :) herkes mutlulğun ne olduğunu kavrayamaz ve bu yüzden asla sahip olamaz. hazımsız insanları boşver, senin mutluluğunla mutlu olan, kalben yakın fiziken uzak olan insanlar o kadar çok ki ve dualarında sana yer veren... üç gün uğramasam sayfana özlüyorum inan :)

SELDA dedi ki...

mrb senin kadar hayatı güzel karşılayan birinin böyle hissetmesi üzdü beni ,son kararın sevindirdi ,sen yükleri omuzlayacak kadar kuvvetlisin yılma sakın hayat hepimize sürprizler sunabilir . kazananlar yılmadan devam edenler olacak ve sen güzel kardeşim o kazananlardan olacaksın eminim . sevgi ve dualarım seninle

ŞimalŞimal dedi ki...

Parmaklarım klavyenin üzerinde öylece bekledim. Aynı hisleri paylaşıyor olmanın verdiği hüzünle yazıyorum şimdi. Rabbim tez vakitte gönlün(m)ü ferahlatsın inşaAllah,amin. Burada kalmaya karar vermiş olmana çok sevindim.
Sen her gidiyorum dediğinde bir panik yaşıyorum ben. Korkuyorum gittim demenden.

Sevil-Kaan dedi ki...

Bloğunuzu kapatmayarak doğru bir karar almışsınız. İnanın kimsenin hayatı dört dörtlük değil. Hepimizin bir derdi, bir sorunu var bir şekilde.Hayatta herşey olabiliyor. Sizin sorununuzun ne olduğunu bilmiyorum ama Allah dermansız dertler vermesin. Sağlık sorunu gibi. Güzel yazılarınızı bekliyoruz yine. Yusufcuğun güzel resimlerinide. SEVGİLER...

cansu dedi ki...

kuaybecim sakın gitmeyi düşünme.ben de bilgisayarın karşısına geçtiğimde ilk olarak senin sayfanı ziyaret ediyorum.umarım sıkıntını bian önce atarsın.ben de zaman zaman böyle oluyorum.ama zamanla geçiyor.sonra çocuğumu düşünüp mutlu oluyorum.insanı hayata bağlayan en önemli etken bence evladı...

Büşra dedi ki...

içine uromu kaçtı kuaybe, sen gidemezsin kızarım bak aaaaaaaa:)