Kim demiş iftar illa evde olur diye ?

Dün akşam topladık hurmamızı, yemeğimizi, attık yine kendimizi Ankara'yı çevreleyen bir tepenin eteğine.. Bu işin fikir babasının Ozan olduğunu söylememe gerek yok herhalde :P

Akşam yavaş yavaş teslim alırken şehri simsiyah askerleriyle, serin bir iftar yaptık Yusufcuğun yüzlerce soru cümlesi eşliğinde!!

Geri döndüğümüzde çoktannn teslim olmuştu şehir karanlığa..

.........................

Ramazan bu sene güzel gidiyor elhamdulillah.. Oruca alıştı sanki bünyem.. Akşama doğru susuzluk iyice başıma vurduğunda ayakta sallansam ve gözümün önünde bardak bardak sular, şişe şişe buzlu meyveli sodalar uçuşsa da iyi gidiyor sayılırım..

Geçen sene dört günün sonunda hastanelik olmuştum, iki serumla ancak ayağa kalkmıştım ama demek ki emzirdiğim içinmiş.. Ozan demişti aslında "tutma" diye ama ben nasıl olsa sadece gece emziriyorum diye kendime güvenip tutmuştum, hataymış.. Buradan bir kere daha hatırlatmak isterim, Allah bu konuda ruhsat vermiş.. Emziren anneler, hamileler ve oruç tutmanın sağlığını ciddi derecede etkileyeceği kişiler oruç tutmakla mükellef değil.. İslamiyet bu konuda çeşitli kolaylıklar sağlamış.. Gerek daha sonra oruç borcunu ödeyerek gerekse bir fakirin yemeğini sağlayarak bu ibadeti karşılamak mümkün.. Hem Rabbim demiyor mu ayet mealinde "Allah sizin için zorluk istemez." Bence biz de kendimize zorlaştırmamalıyız hükümleri..

..........................

Dün koridorda kendi kendine oynayan Yusufcuğun şirin hali öyle hoşuma gitti ki, kucaklamak için yanına koştum ve bir çırpıda alıverdim kucağıma.. O da aynı hızla aşağı kaydı hemen ve yüzündeki önemli bir iş yapıyor olma ciddiyetini taşıyan bir ifadeyle haykırdı bana:

- Anne, napiyoşunnn!! Deteycanlı elleyim, duvaylayı siliyoyum, göymüyo muşun?

............................

Yusufum durup durup değişik versiyonlarıyla şu soruyu soruyor bana bugünlerde:

- Bu insanlayı buyutüy mü? Bunu yeysem buyuy muyüm?

Süt için, bal için ya da ne bileyim sebze-meyve için sorduğunda ben olumlu cevap verdiğim için çok mutlu oluyor tabii... Ama ne zaman ki iş sakız gibi, jelibon gibi ıvır zıvıra geliyor, verdiğim "Hayır, büyütmez, pek faydalı değil.." cevabım pek sinirlendiriyor beyefendiyi!!

- Hayiy, buyutüüüüüyyy, diye bağırıyor bana :))

.........................

- Kapyimi giydiyyy.. ( Ne şort ne pantalon, illa kapri giyecek hem de kemerli :P )

- Piykisağayı kapat da gel oynayalım.. ( Vicdan sızlatıcı, vurucu bir cümle!! )

- Yost izleyken misiy patlatin da yiyelim.. ( Burada bahsi geçen dizi Lost'tur.. Baktım ciddi manada bağımlılık yaptı, ikinci sezonu bitirince bıraktım izlemeyi.. Aslında bir diğer sebep de iki haftadır hayatımda şimdiye kadar görmediğim kadar kabus görmüş olmam ve artık "Ya others gelirse?" endişesiyle pikniğe bile gitmeye korkar hale gelmem :P Ama lütfen biri bana o adada gerçekten neler olup bittiğini anlatsın..)

- Annanemleye gidelim.. Oydaki kediyi öpcem bi de yalıycam.. Aazıma tüy giyeyse de yıkayim geçey.. ( Iyy diyebiliyorum sadece !! )



Şimdilik bu kadar bizden haberler.. Aslında bir de haftasonu Bera abimizin sünnet yemeğinde - daha doğrusu iftarında - çektiğim bir iki kareyi ekleyecektim ama vakit kalmadı, müdürüm aradı az önce, hemen evden çıkmam lazım.. Küçük erkeği bir kez de buradan tebrik ediyorum, tatlı annesi Özlem'e de daveti için teşekkür ediyorum..

Daha terziye uğrayacağım, hüffffff !!!

( Meraktan ölüyorsunuz di mi ne diktirdim diye :P Ama söylemicem işte !! Onun yerine daha da güzeli, fotoğrafını eklerim ben size.. )