18 Mayıs 2007 Cuma

Duyduğuma göre bugünlerde hayranlarım (!) anneme "Yusuf'u özledik, fotoğraf koy artık, neler yapıyor bücürük?" diye gerek telefon, gerek mail, gerekse yorum yoluyla baskı yapmaya başlamış.. Ama zavallı anneciğim bugün çok yorgun ve uykusuz.. İki gecedir onu her saat başı ve çığlık atıp yüreğini ağzına getirerek uyandırdığım için pili bitmiş durumda..

O şimdi beni uyuyor sanıyor... Ben en iyisi başlayayım neler yaptığımı anlatmaya..

Bugünlerde çok hareketli, çok yaramaz ve çok şirinim.. ( hih hih hii ) Annem "ateş parçası" diyor bana.. Ne oturuyor ne yatıyorum.. Sürekli hareket etmek ve birşeylere uzanıp karıştırmak istiyorum. Emekleme çabalarım da son sürat ilerlemekte.. Annem beni yere yüzüstü yatırdığında göbişimin üzerinde kendimi öne öne ittiriyorum.. Eğer yakınımda tutunabileceğim sağlam birşeyler varsa ( örneğin koltuk ya da annecikimin dizleri ) ona tutunup ayağa kalkmaya çalışıyorum.. Dün de annem beni yere yatırıp ayımı da koltuğun üzerine yakınıma koydu. Tek kolumun üzerine olanca kuvvetimi verip yukarı uzandıııımmm, uzandıııımmm ve ayıcığımı aldım nihayet :)) Anlayacağınız bu aralar faaliyet çok bende.. Büyümek kolay değil tabii..

Önceden anneme "Hepimiz çocuk büyüttük, abartıyorsun sen" diyen babaannem bile pes etti sonunda.. Gitmeden önce anneme "Haklısın, bu çocuk tek başına bakılacak, zaptedilecek gibi değil!" dediğini duydum..

Neyse.. Fotoğraflara geçelim..

Annem bana ısrarla birşeyler yedirmeye çalışıyor bugünlerde.. Çok az yiyip çok fazla hareket etmeye devam edersem büyümek için enerjim kalmayacağını düşünüyor.. Ben de o yedirdikleriyle kıyafetlerimi boyayarak intikam alıyorum ondan :)) Misal, boynumdan göbişime inen bu çilekli yoğurt en son çalışmam ( ehe ehe ) ..


Kendime çok eğlenceli bir iş buldum bugünlerde.. Annem iş yapmak için mutfağa gittiğinde beni de yanına alıyor artık.. Kesinlikle mama sandalyemde oturmak istemediğim ve oturttukları zaman da alt komşumuzun bile çok rahat duyduğu çığlıklar attığım için yere bırakıyor beni.. Eee, artık düşmeden de oturabiliyorum yaa.. Ben de popişimin üzerinde kaya kaya ya da yere yatıp döne döne çekmecelerin yanına gidiyorum ve onları açıp içindekilerle oynuyorum!

Bunu ilk yaptığımda annem beni görünce ufak bir hayret çığlığ attı.. Ben bana kızacak sanırken o koşa koşa gidip kamerayı aldı ve büyük bir zevkle çekmeceyi karıştırmamı ve pirinçleri dağıtmamı çekti.. Alem bu kadın yaa.. Ne var bunda sevinecek.. Daha ne numaralar yapıcam ben ona bir bilse :))



Annem beni mama sandalyesine oturttuğunda biraz sakin durabiliyorum aslında.. Ama bunun için şartlarım var.. Ya sol tarafımdaki portakalı farkedip onunla konuşmam lazım ya da elime yırtacak birşeyler vermeleri lazım.. Başka türlü atılmıyor o küçücük yerde ve üstüne üstlük kemerle sıkıca bağlanmış halde oturmanın stresi ..





Annem beni yere oturttuğunda altıma bu çarşafı seriyor bazen.. ( Annaneciğimin hediyesi, ne de şeker di mi ) Ben de zebraları, eşşekleri yakalayıp tutmaya çalışıyorum bazen.. Onları oyuncak zannettiğim için annem çok gülüyor.. Ne yani, göz yanılması olamaz mı? Aynı oyuncaklarıma benziyorlar n'apiim.. Sanırım bende boyut algılaması tam gelişmedi daha :))



Bugünlerde bir diğer merakım da yatağımın altını keşfetmek.. Annemin şaşkın bakışları altında kafamı "küt küt" diye vura vura giriyorum yatağın altına.. Ama henüz nasıl çıkabileceğimi keşfedemedim.. Allahtan annem var.. İlk çığlıkta koşuyor yardıma :))



Uyku sistemimizde de değişiklikler var bu ara.. Annem artık beni gündüzleri babaannemle birlikte aldıkları bu salıncakta uyutuyor.. Daha doğrusu orada uyumaya alışmamı sabırla bekliyor.. Kolay kolay pes etmem aslında ama "bir aşağı, bir yukarı" derken benim de içim geçiyor sonunda.. Yenik düşüyorum uykuya :))
Bu arada aşağıdaki pozisyonum doğaldır.. Fotoğraf çekmek içim annem tarafından hiçbir müdahale yapılmamıştır.. Evet, biraz keyifciyim sanırım.. Öyle dümdüz, kaılp gibi uyuyamıyorum..



Veeee.. Son olarak da bir park hatırası..
Annemle hergün uzun yürüyüşler yapıyoruz artık.. Allahtan çevrede farklı farklı birçok park var da hergün aynı yere gitmek zorunda kalmıyoruz.. Bakmayın fotoğrafta öyle uslu uslu durduğuma.. O an tam uyumak üzereydim.. Normalde sallanan ya da fırıl fırıl fırıl dönen abileri, ablaları görünce coşup çığlık çığlığa bağırıyorum ve kollarımı kuş gibi çırpıyorum.. Onlara doğru uçmak ister gibi..Annem anlıyor benim de oynamak istediğimi, "Tamam meleğim, birazcık daha sabret, büyüyünce söz seni getireceğim buraya, akşama kadar da gitmeyiz eve.." diyor bana..
Şimdilik sadece seyretsem de parka gelmek çok güzel..

İşte bu kadar..
Yarın doktora gidicez sekizinci ay kontrolü için.. Annem dönüşte yazar nasıl olsa tüm detayları.. Lafı fazla uzatmayalım :)) Sonraya da kalsın yazacak birşeyler..


Haa, bu arada haftaya babam İstanbul'a gidecekmiş yine.. Ben, annem kesin atlar "Bizde gelelimmmm" diye bekliyordum ama hiç niyeti yok gitmeye.. Biraz uslu mu dursam ne? Yoksa havaya uçacak güzelim tatil fırsatı :((

12 yorum:

Sabahnur dedi ki...

sonunda foto lu bir post, ama hiçbirinde gorunmuyor minikmelek:)

henuz park siftahı yapamadık biz:(

masallah,oturup ortalığıda karıstırmaya baslamıss...

optuk heppppp

sumuklubocek dedi ki...

masallah yusuf beye, cok tatli annesi cooook!
mama sandalyesi de pek afilliymis, pasa sandalyesi gibi :)
annesi goreceksin birkac ay sonra Selim gibi bu vuvava -zurafa-, bu at(at:)) diye baslayacak Yusuf da ;)
opuyorum onu minnos yanaklarindan...

Rana Eslem GULMEZ dedi ki...

masallah yusuf pasaya nekadar buyumuste oyle yaramazliklar yapiyo)))simdiki bebislerin hepsi boyle kayinvalidenin anlamasina sevindim tek kisinin bakamayacagini soylemesi guzel bir ifade.bende anlatinca bir kac kisi biz kac cocuk buyuttuk boyle oyuncaklarda yoktuki falan dedilerde o eski cocuklar bunlar degil demistim bende)))rabbim kolayliklar guzellikler versin bizlere

Admin dedi ki...

Merhaba,

Sitenizi tesadufen internette buldum. Anne ve anne adaylarina ozel bir sitemiz var" http://www.gebelikveannelik.com/ sitemizde forumda mevcut amacimiz guzel paylasimlarda bulunmak sizde bizi sitenizden link vererek desteklerseniz bizi cok sevindirirsiniz, tabiki bizde sitemizden sizin sitenize link verecegiz

Tesekkurler, Iyi Gunler
www.gebelikveannelik.com

Minik Patikler dedi ki...

ahhh cok sekersin cookk masaAllah :) sen anlatinca ben de gecmise dondum birazcik yusufcum, abin aynilarini yapardi :) hatta senin kadarken, kamisla biseyler icmeye baslamisti, bakalim annen sana da bir denetsin :) belki ayran icmeyi seversin oyle? Bu arada benim oglum icin de tek basina bakilamayacak bebek diyorlar bilmem nedendir :P.

AsYa dedi ki...

ne kadar şeker resimler bunlar böyle..bizimde gözümüzün önünde büyüyor yusuf uzakta olsak ta görüyoruz öğreniyoruz :) çekmeceleri açmaya da başladıysa işin zor artık desene kuaybe :)

mucizenin annesi dedi ki...

MaşaAllah paşama benim..Ne çabuk büyüdü öyle..Sanada Allah güç kuvvet versin annesi..

Ha bu arada hani arkadaşım yok diyosun ya sümüklüye alınıyorum ama..biliyorum yaklaşık 250 km var şehirlerimiz arasında ..ama mail diye telefon diye bişey var demi canım..yabanerigi@gmail.com
öperim kocaman

Kuaybe dedi ki...

Sabahnurcum haklısın.. biraz hileli o fotoğraflar :))

Parka mutlaka götür Zeynep'i.. bak nasıl mutlu olacak, hayret edeceksin..

İrem teyzesi çoook teşekkür ederiz..

Mama sandalyemiz paşa işi ama o bile işe yaramıyor.. Zor oturtuyorum içinde.. Alttan alttan bir kayışı var görsen.. güya öyle kurtulacakmış oradan :))

Tatlı tatlı konuşacağı günleri iple çekiyorum ben de..

Eminecim hakılısın.. ya bu yeni bebişler farklı ya da eskiler hep beraber yaşayıp çocuklarına sadece kendileri bakmak zorunda kalmadıkları için bizi anlamıyorlar.. benim de minişim anneanne babaanne kucağında büyüse ben de şikayet etmem ki yoruldum, uykusuz kaldım diye.. neyse..

MP2cim bak bu kamışla ayran falan içme fikri çok güzel.. bardaktan, alıştırma bardağından ya da biberondan içmiyor çünkü.. sevemedi bir türlü.. su ihtiyacını emerek karşılıyor bizim bücür :)) deneyelim bakalım..

Haklısın Asyacım, yandım ben.. Karşılklı iki çekmeceli dolap var mutfakta.. birini karıştırıyor.. sıkılınca döne döne gelip öbürünü karıştırmaya başlıyor.. ayağa kalıkıncaneler olacak hiç bilmiyorum..

Tubacım sağol canım.. Allah kolaylık versin bütün annelere :))

Ben daha farklı birşeyi kastettim o lafı söylerken, alınma sen.. Alıştığım şey özlediğim için belki de.. İstanbul'da çok güzel dostluklarım vardı benim.. İnsan yeri geldiğinde hiçbirşey anlatmak zorunda olmadan bir omuza yaslanıp ağlamak istiyor mesela.. Ama sizin yeriniz de ayrı tabii.. Bak güzellikleri paylaşıp sıkılınca dua istiyoruz birbirimizden..

iremmm dedi ki...

Allahim ben bu sahneleri ne de cok iyi hatirliyorum acaba :))

ayni seyleri yasamisiz inanamiyorum yaa..daha dur kuaybecimm neler neler olucak..benim oglum da cok hareketli..haddinden fazla..bazen misafirlige gidip gitmemek de 2 kere dusunuyorum..ayaklarim geri geri gidiyor bazen ama naapiyim :((

ogluma da ayni seyi soyler hep babanesi''ireeemmm ayy bu cocouk bir ates parcasi''diye :)))


Allah hastaliklarini,acilarini gostermesinler de biz peslerinde olalim,dimi ama :))

bu arada ben o paşanin o yumusacik,tertemiz,piril piril saclarini yerim yerimm yerimmm...SUBHANALLAH BENİM PAŞAMA...yesin onu irem teyzesi..benim icin op saclarindan emi ;)

iremmm dedi ki...

benim yazim nedennn yayinlanmamisss..onayda gecicekti,gecemedi galiba....

Kuaybe dedi ki...

İrem teyzesi aşkolsun.. yayınladık işte :)) niye kızıyosun ki bize :)) Yusuftan fırsat bulup bilgisayar başına oturduğum saatler artık daha da azaldı napiimm..

Dediğin gibi sağlıkları sıhhatleri yerinde olsun da varsın hareketli olsunlar.. Şükrediyorum ben Allaha.. Kalıp gibi yatan ne yavrular var.. Allah ailelerine sabır versin..

Ben de artık en aşağı 3 kere düşünüyorum bir yere gitme konusunda :))

Ben de senin ateş parçanı öpüyorum.. Yusufu da öptüm saçlarından merak etme..

arzu dedi ki...

Annesi masaallah cok tatli, yaptiklarini okuyunca aslihanin bebekligine gittim desem, gozunu korkutsam biraz bu hareketlilik zaman zaman 10 zaman zaman 100 katina cikacak buyudukce desem:)cok opuyorum canim seni ve Yusufcugu...