8 Nisan 2008 Salı

Hayatımın en radikal kararlarından birini aldım ve
kendim için inanılmaz birşey yaptım bu haftasonu!

Dönüş için uçak bileti aldım!!!!

Beni tanıyanlar, daha önceden okuyanlar ne demek istediğimi anlamışlardır..

Bu, ilk uçak maceram olacak.. Uçak fobisi olan bir insan için oldukça korkutucu!
Son anda fenalaşmaz ya da havaalanından kaçmazsam, uçakla döneceğim Ankara'ya inşaallah..
Yusufcukla 5.5 saat otobüs yolculuğundansa 55 dakika uçuş fikri bir anda aklımı çeldi..
Hala yaptığıma inanamıyorum ve bilete bakıp duruyorum!
Uçağa binip binmeyeceğimden emin değilim :P
O gün karar vericem!!


( Bu arada, bileti bu havayolu şirketinden aldım.. Yeni ve inanılmaz bir kampanya başlatmışlar.. Biletler "0" lira.. Yani bilete hiç ücret almıyorlar, yolcular sadece vergi ve hizmet ücreti ödüyor.. Bu da toplamda otobüs biletinden bile daha ucuza geldi!! ( 31 YTL) İnanamadım başta ama gerçek.. Satışlar sadece haftasonu yapılıyor ve kampanya Ekim'e kadar sürecekmiş.. Eğer kesinleşmiş bir iş geziniz veya tatil planınız varsa kaçırmayın derim ben.. Ben bileti alırken bile, başta dört olan sefer saati seçeneği ikiye düştü.. O sırada biletler tükendi yani! Sonradan bilet tarihi ya da saatinde değişim yapılmıyor ama.. Ücretin çoğunu ödemiyorlar bu durumda.. O yüzden kesinleşmiş bir yolculuk için uygun bu biletler..

Ankara'ya bir döneyim, baktım uçağa binebiliyorum ve korkudan ölmedim (:P) hemen İzmir için bir bilet ayarlayacağım inşaallah.. Rahatsızlandığından beri aklım dedişimde ama Yusufcukla 9 saatlik bir yolculuğu göze alıp da gidemedim şimdiye kadar.. )


....................


Hava muhalefeti nedeniyle evdeyiz iki gündür :((
Özellikle dün resmen fırtınalar koptu buralarda.. İri iri yağmur damlaları camları dövdü.. Bize de sadece, içerden o damlalarla oynamak kaldı Yusufcukla..

Eminönü planım suya düştü galiba.. Balık ekmekler, takı malzemeleri başka bahara kaldı anlaşılan.. Başka bir yer daha çıkmasa bari listeden.. Ayın onbeşinde döneceğim inşaallah ve o güne kadar hergün dolu görünüyor şimdilik.. Ama Yusufcuk da benimle birlikte olacağından hava durumuna göre davranmak zorundayım.. İnşaallah düzelir..


.......................


Yusufcuk dayısına ısrarla "Abiğğ" diyor, çok komik :))

En küçük dayısı iki hafta önce bize geldiğinde ona "dadi" diyordu oysa.. Bu dayı niye "abiğğ" oldu onu anlamadım..

Küçük bir yörünge gibi dayısının etrafında dolaşıyor, türlü türlü şirinlikler yapıp dikkatini çekiyor :)) Hatta annem yanlarına gittiğinde "gih, gihh" diyerek onu ittiriyor ve dayısıyla arasına kimseyi sokmak istemiyor!! Hop hop, zıp zıp dans edip duruyorlar birlikte..


.....................


Küçücüğüm "tehş" ve "öpdi" demeyi öğrendi bugün.. "Ters" ve "öptü" kelimeleridir bunlar, açıklayayım ben :)) Dedesi onu öpmüş de onu anlatıyor bana miniğim :))

Ah bebeğim, keşke yakın olsak dedemize..
Keşke tüm bebekler yakın olsa tüm sevdiklerine..

( Beni şimdiden ayrılık hüznü sardı anlaşılan.. Tamam, kapatıyorum bilgisayarı! )

5 yorum:

firdevs dedi ki...

tebrikler kuaybe :)) bizde gecen yaz istanbuldan izmire ucakla gitmistik :) valla cok rahatti :) dusunmesi bile yorucu 2 cocukla 6 saat yolculuk :p ayrica gunduz ucacaksan cok guzel bir duygu :) ama sen yinede seni 55 dakika uyutacak kadar ilac filan al :))) vazgecme kuaybe arkandayiz :p

iremmm dedi ki...

ucagin o doyumsuz keyfini tadinca bayilicaksiinnnn :)

düşünsene bulutlar hayaında ilk defa senın altında olucak...sen yukarda nların pamuksu halini izliyceksin..umarım cam kenaridir ki tadina doyarsin tatlim..iyi yolculuklar öpüyorum paşami da seni dde..anneye selamlarr ;)

Kremali'nin annesi dedi ki...

Sevgili Kuaybe,

Simdi cok fena dustun elime; demek ucaktan korkuyorsun. Dur ben sana korkunu giderecek bir anekdot aktarayim :)

Bundan yillar onceydi. Hanim hanimcik bir ana kuzusu olarak ilk defa ucaga biniyordum. Istikamet Ingiltere idi ve bu en az 4 saat ucmak demekti. Bildigim butun dualari edip bindim ucaga. Bir sure sonra, heyecandan olsa gerek, ihtiyac molasi verme ihtiyaci hissettim (cok ihtiyacli bir cumle oldu ama neyse). Halbuki bu duruma dusmemek icin saatlerdir damla bir sey icmemis, havaalaninda dakka basi ihtiyac molasi vermistim. Ama gel gor ki kaderin onune gecilmiyordu. Turbulans diye bir sey oldugunu ve insanlari en olmadik zaman ve bicimde yakalayacagini ogrendim o gun. Ha bir de su duayi: "Allah'im sen benim canimi bu sekilde alma ne olur !!!".

Eeee sen misin Kremalim ile arama nifak tohumlari ekmeye calisan, nassi intikamim aci oldu diiimi?!

Kuaybe dedi ki...

Firdevs, 55 dakika uyumak mı!! Yusufcuk n'olcek? Hosteslere baygınlık geçirtir valla :P


İremcim demek öyle haa.. Bulutlar ayaklarımın altında falan.. Bak bu güzel bi duygu işte.. Bakarsın bi şiir bile yazarım Ankara'ya varana kadar :P


Ama ama.. İntikamın bu kadar acısı da fazla be Ayşe Şule :((

Ben en iyisi bir gece önceden tüm sıvı alımlarımı durdurayım :P Koltuğa bir yapışayım, Ankara'ya varınca kalkarım..

Tabii eğer uçağa binmeye cesaret edersem.. Cidden bak..

Kremali'nin annesi dedi ki...

Kuaybe'cim,

Yine ben. Korkmana gerek yok merak etme; bu sefer isine yarayacak bir tavsiyede bulunmaya geldim:)

Ucus sirasinda, ama ozellikle de kalkis ve inislerde, hava basincinda degisiklikler olur. Bu da bazen kulaklarda tikaniklik hissi yaratir. Yutkunmak veya sakiz cignemek gibi ufak tedbirlerle bu rahatsizligin ustesinden gelebilirsin. Yusufcuk ne yapacak peki dersen ya annesini, ya da yalanci meme/biberon gibi birseyi emecek. Gerci her cocukta rahatsizliga sebep olmaz bu durum ama yine de aklinda olsun.

Haydi hayirli ucuslar :)