17 Ocak 2007 Çarşamba

Üç gündür acınacak haldeyim.. Önce baş ağrısı, hapşırık krizleri ve burun akıntısı şimdi de dolu dolu öksürük.. Yemek yiyecek halim yok. Kendimi geçtim de bücürüme bulaşacak diye çok korkuyorum. Tülbentin birini bağladım ağzıma burnuma, militan gibi geziyorum evin içinde.. Yatıp uyusam belki geçecek ama nerede bizde o lüks ! Küçük beyin uykuları ya 15 dakika ya yarım saat.. Ben yatana kadar o uyanıyor zaten.. Akşamı dört gözle bekliyorum Ozan gelsin de Yusuf Aslan'ı biraz oyalasın diye. Aksi gibi bu hafta onun da final haftası, sınavları var. Ama yine de hasta olduğum ilk gece iki buçuğa kadar o baktı minişe sağolsun.. Küçük bey o saate kadar uyumadı da !


Allah'ım ne zormuş bir annenin yavrusuna uzaktan bakıp bakıp onu öpememesi, koklayamaması.. İçim gidiyor ama yaklaşamıyorum meleğime :( Allah yavrusu küvezde olanlara, hasta olanlara yardım etsin..


Küçük meleğim, birkaç gün daha sabret, söz iyileşince kızartana kadar öpecek annen bal yanaklarını..




İşte bu fotoğraf minişimin en küçük hali.. Dedesi hastanede iki günlükken çekmişti. Çok uzaklardan gelmenin yorgunluğu var sanki üzerinde, mışıl mışıl uyuyor. - O iki gün mışıl mışıl uyuduğu ilk ve son günlerdi zaten :) -

0 yorum: